Bojary (sielsowiet Parafianowo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bojary
Баяры
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

dokszycki

Sielsowiet

Parafianowo

Populacja (2009)
• liczba ludności


9[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bojary”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Bojary”
Ziemia54°50′45″N 27°33′33″E/54,845833 27,559167

Bojary (biał. Баяры; ros. Бояры) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Parafianowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś leżała w gminie Pariafianów, w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2][3]. Wieś należała do dóbr Ankudowo Rodziewiczów.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Parafianów[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 58 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 47 mieszkańców zadeklarowało polską a 11 białoruską przynależność narodową. Było tu 13 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 18 domach zamieszkiwało 85 osób[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Parafianowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Parafianowie[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Bojary, wieś, powiat wilejski, gmina Parafianów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 188.
  3. wieś Bojary na mapie (rejon dokszycki, obwód witebski) [online], www.radzima.net [dostęp 2020-12-07].
  4. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 31.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 22.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 127.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]