Bolechowo (województwo wielkopolskie)
Artykuł | 52°32′53.84″N 16°59′32.67″E |
- błąd | 0 m |
WD | 52°32'N, 16°59'E, 52°32'3.59"N, 16°58'41.02"E |
- błąd | 2292 m |
Odległość | 1873 m |
| ||||
| ||||
![]() Fabryka autobusów w Bolechowie | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | poznański | |||
Gmina | Czerwonak | |||
Liczba ludności (2011) | 300[1] | |||
Strefa numeracyjna | 61 | |||
Kod pocztowy | 62-005 | |||
Tablice rejestracyjne | PZ | |||
SIMC | 0581913 | |||
![]() |

Bolechowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Czerwonak, 4 km na południe od Murowanej Gośliny, przy drodze wojewódzkiej 196 oraz linii kolejowej 356 (Poznań - Wągrowiec - Gołańcz).
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi pochodzi od imienia Bolech. Pierwsza wzmianka o Bolechowie pochodzi z 1252 roku, wówczas wieś znalazła się wśród innych miejscowości nadanych przez Przemysła I Cysterkom. W ówczesnych dokumentach nazwa widnieje jako Bolechow, Bolechow Mayus, a także Bolechowow Wielkie (w odróżnieniu od Bolechówka – wcześniej, przed XVII wiekiem zwanego Bolechowcem lub Bolechowem Małym). Miejscowość pod obecnie używaną nazwą Bolechowo wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Poznaniu w 1280 roku sygnowanym przez króla polskiego Przemysła II[2].
Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-1945 wieś nazywała się Bernau.
Historia i obiekty[edytuj | edytuj kod]
Wieś duchowna, własność Klasztoru Cysterek w Owińskach pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[3].
W roku 1978 rolnicza spółdzielnia o powierzchni 185 hektarów uruchomiła wielką fermę brojlerów, o docelowej produkcji 250 000 kurczaków rocznie. Ferma została zbudowana we współpracy z Czechosłowacją. Na północ od wsi we wrześniu 1978 roku odsłonięto pomnik ku czci ofiar II wojny światowej – we wrześniu 1939 roku hitlerowcy rozstrzelali pięciu Polaków. Przy szosie na południe od wsi znajduje się oddział poznańskiego Stomila – obok niego, przy stacji PKP leży osada robotnicza - Bolechowo-Osiedle. Od 1996 ma tam siedzibę fabryka autobusów Solaris Bus & Coach (początkowo Neoplan Polska).
W XIX w. funkcjonowała cegielnia, która zaopatrywała Twierdzę Poznań oraz inne budynki w materiały budowlane.
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Półtora kilometra na wschód od wsi leży jezioro Bolechowskie, otoczone lasem. Po wschodniej stronie jeziora znajduje się dawna gajówka Bolechowo, a w jej pobliżu pomnikowe dęby i obwodach 320, 350, 400 i 430 cm.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
W bolechowskim parku stoi dwór z pierwszej połowy XIX wieku, rozbudowany pod koniec tego wieku, a na początku XX-tego gruntownie przebudowany. Na osi balkon z czterokolumnowym portykiem jońskim, u góry balustrada, w zachodnim skrzydle znajduje się natomiast sala balowa. W części północnej parku znajduje się kaplica zbudowana w 1899 roku, w niszy nad wejściem umieszczono figurę Matki Boskiej, wykonanej według Madonny sykstyńskiej Rafaela. W pobliżu wsi odkopano osadę wczesnośredniowieczną oraz znaleziska z okresu mezolitu.
Ciota Gorysława[edytuj | edytuj kod]
Tadeusz Piszczek zapisał w latach 60. XX wieku legendę z terenu Bolechowa. W myśl tego podania Mieszko I, wkrótce po Chrzcie Polski wyruszył do Murowanej Gośliny, aby wznieść tam kościół. Stał się wtedy cud - kamienie same kulały się na budowę. Czarownica (Ciota) Gorysława, zamieszkująca te okolice, jako poganka, chciała powstrzymać ten proces. Poprosiła więc diabła Kusego o moc zatrzymania turlających się kamieni i moc taką otrzymała. Kamienie wstrzymywały się na tzw. Mielcuchu w Bolechowie (leżą tam podobno do dziś). Mieszko, dowiedziawszy się o tym czynie, polecił przepędzić Ciotę, ale ta sama uciekła na miotle w kierunku Puszczy Zielonki, gdy zauważyła zbliżającą się drużynę. Więcej nikt jej nigdy nie widział[4].
Dawny podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gmina Czerwonak -Charakterystyka
- ↑ "Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski", tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.465-66.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 247.
- ↑ Tadeusz Piszczek, Świat legend, baśni i podań ludowych, a także strachów i przesądów w gminie Czerwonak, Wydawnictwo WBP, Poznań, 1995, s.15, ISBN 83-903649-1-3
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Serwis internetowy mieszkańców Bolechowa
- Solaris Bus & Coach sp. z o.o. - strona oficjalna
|