Bolesław Chomicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Chomicz
Ilustracja
Bolesław Chomicz (ok. 1924)
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1878
Jaroszówek
k. Nowogródka

Data i miejsce śmierci

15 maja 1959
Warszawa

Przebieg służby
Formacja

Straż Pożarna II RP

Późniejsza praca

adwokat przedsiębiorca

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Znak Związku OSP RP Medal honorowy Straży Ogniowej (Francja)
Grób Bolesława Chomicza na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Bolesław Chomicz (ur. 27 maja 1878 w Jaroszówku k. Nowogródka, zm. 15 maja 1959 w Warszawie)[1] – polski działacz społeczny, jeden z organizatorów polskiej straży pożarnej, adwokat i przedsiębiorca. Był stryjem grafika Witolda Chomicza.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 maja 1878 w Jaroszówku k. Nowogródka. Pochodził ze starego rodu, wywodzącego się z Wielkiego Księstwa Litewskiego[2]. Jego rodzice mieszkali w Kijowie. Do szkoły średniej uczęszczał w Grodnie, gdzie rozpoczął działalność konspiracyjną. W 1901 ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Kijowskiego[3]. Po studiach podjął pracę w Zarządzie Ubezpieczeń Wzajemnych Budowli od Ognia w Opatowie.

W 1905, za działalność propolską stracił pracę i został skazany przez władze rosyjskie na dwa miesiące więzienia. Po wyjściu na wolność pracował jako pedagog w Łodzi, pisując do „Ekonomisty” i „Zorzy”.

Od 1909 pracował w Warszawskim Towarzystwie Ubezpieczeń, które wysłało go na studia na wydziale administracyjnym politechniki w Akwizgranie oraz na praktykę do Paryża.

Po powrocie do Warszawy zajął się działaniami na rzecz usprawnienia służb pożarniczych. Organizował nowe jednostki Towarzystwa Ochotniczych Straży Pożarnych oraz pomagał w udoskonalaniu istniejących jednostek. Doprowadził do powstania „Przeglądu Pożarniczego” (grudzień 1912) i był jego redaktorem naczelnym do 1914. Współpracując z Józefem Tuliszkowskim, tworzył ruch strażacki niezależny od centralistycznej organizacji rosyjskiej. W 1916 został prezesem Związku Floriańskiego[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pracował nad zjednoczeniem ruchów strażackich z trzech zaborów. We wrześniu 1921 odbył się zjazd zjednoczeniowy, na którym powołano Główny Związek Straży Pożarnych RP. Bolesław Chomicz został jego pierwszym prezesem.

Po przewrocie majowym odszedł z pożarnictwa. Pracował jako adwokat. W 1928 zorganizował Komunalną Kasę Oszczędności powiatu warszawskiego.

We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy, w czasie której został ranny. Po wyzdrowieniu współtworzył Strażacki Ruch Oporu „Skała”. Podczas okupacji niemieckiej pełnił obowiązki prezesa konspiracyjnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych i organizował pomoc dla walczącego getta[1]. W swojej rodzinnej podwarszawskiej miejscowości – Mysiadle – ukrywał Żydów

Po II wojnie pracował nad reaktywacją Straży Pożarnych, był prezesem Zarządu Przymusowego Związku Straży Pożarnych RP. Nie zgadzając się na upolitycznienie straży, w grudniu 1947 wycofał się z działalności. W 1950 przejął kierownictwo rodzinnej firmy ogrodniczej i w Mysiadle założył szkółkę drzew owocowych[2].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 217-1,2-10)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik biograficzny pożarników polskich – Bolesław Chomicz. Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej. [dostęp 2021-10-10]. (pol.).
  2. a b c d 2008 – Rokiem Bolesława Chomicza. Serwis ZOPZOSP RP w Bochni. [dostęp 2023-12-22]. (pol.).
  3. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? • Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 39. [dostęp 2021-07-05].
  4. Bolesław Chomicz – żarliwy Polak – patriota, kreator polskiego ochotniczego ruchu strażackiego | Związek Ochotniczych Straży Pożarnych RP [online], www.zosprp.pl [dostęp 2017-06-07] (pol.).
  5. Cmentarz Stare Powązki: Chomiczowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-25].
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
  7. Drugi ogólno-państwowy zjazd strażactwa w Warszawie. „Nowości Ilustrowane”. Nr 34, s. 2, 23 sierpnia 1924. 
  8. Kartki z kalendarza. Nasza Chomiczówka. [dostęp 2023-12-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]