Bolesław Dobkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Dobkowski
Data urodzenia

2 lutego 1898

Data śmierci

15 kwietnia 1976

Zawód, zajęcie

rolnik

Miejsce zamieszkania

Zanklewo

Narodowość

polska

Małżeństwo

Apolonia Dobkowska

Dzieci

Tadeusz Dobkowski, Mieczysław Dobkowski, Wincenty Dobkowski, Jan Dobkowski

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Bolesław Dobkowski (ur. 2 lutego 1898, zm. 15 kwietnia 1976[1]) – polski rolnik, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, weteran wojny polsko-bolszewickiej

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Dobkowski mieszkał z żoną Apolonią i pięcioma synami: Tadeuszem, Mieczysławem, Wincentym, Janem i Stanisławem w Zanklewie w pobliżu miejscowości Wizna na Podlasiu. Prowadził gospodarstwo rolne, na które uzyskał środki, pracując z Ameryce. We wrześniu 1942 r. rodzina Dobkowskich udzieliła schronienia znajomej rodzinie żydowskiej Lewinów z Wizny. Do gospodarstwa Dobkowskich zostali przyprowadzeni przez żołnierzy Armii Krajowej, z którymi Bolesław współpracował. Dwaj starsi synowie krawca Izraela Lewina zostali zastrzeleni przez Niemców w Lesie Giełczyńskim. Izrael, jego żona Haszka-Fajga (lub Fejga[2]) Lewin z domu Kijak oraz potomstwo Icchak i Ida (lub Jan i Teresa[2]) spędzili w domu Bolesława trzy lata. Ich kryjówką był schowek pod szafą w dużym pokoju. Ponieważ do tego pokoju miał nagle wprowadzić się oficer niemiecki, Dobkowscy zdecydowali się przeprowadzić Lewinów do ziemianki wykopanej w polu. Jesienią 1943 r. Izrael Lewin został aresztowany przez niemieckiego żołnierza podczas pracy w gospodarstwie. Dzięki operacji zorganizowanej przez rodzinę Dobkowskich, Izrael został uwolniony z aresztu zanim zorientowano się o jego żydowskim pochodzeniu. Po ustaniu działań wojennych w okolicy, w lipcu 1944 r. Lewinowie przeprowadzili się do Łodzi. W 1945 r. Bolesław został pobity do nieprzytomności, a jego gospodarstwo ograbione za pomoc jakiej udzielił Żydom. Przed emigracją do Izraela w latach 50., z wdzięczności za udzieloną im pomoc, Lewinowie przepisali na Dobkowskich akt własności ich mieszkanie w Wiźnie. Lewinowie wymieniali listy z rodziną Dobkowskich a także słali im paczki, jednak kontakt urwał się w 1968 r. W latach 80. rodziny odnowiły kontakt[3][4].

W 1991 r. Bolesław Dobkowski wraz z żoną Apolonią oraz dziećmi; Tadeuszem, Mieczysławem i Wincentym zostali odznaczeni medalami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia pomocy – Rodzina Dobkowskich. Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2020-07-17].
  2. a b Edward Kopówka, Paweł Rytel-Andrianik, Dam im imię na wieki. Pomoc Polacy z okolicy Treblinki ratujący Żydów., Oksford-Treblinka: Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2011, s. 256, ISBN 978-83-7257-496-1.
  3. Joanna Król, Historia pomocy – Rodzina Dobkowskich. Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl, listopad 2010 [dostęp 2020-07-17].
  4. Wincenty Dobkowski [online], ATZUM Justice Works [dostęp 2020-07-17] (ang.).
  5. Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem by 1 January 2019. Poland [online], yadvashem.org, 7 stycznia 2019, s. 17 [dostęp 2020-07-18].