Bolesław Gaspary Zieliński
Bolesław Gaspary Zieliński (ur. 6 stycznia 1915 w Wadowicach, zm. 6 marca 2006 na Florydzie) - polski marynarz, uczestnik konwojów i inwazji na Normandię, kapitan żeglugi wielkiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Do Państwowej Szkoły Morskiej zdał egzaminy teoretyczne i rejs kandydacki w 1934 roku, zaraz potem wziął udział w rejsie uczniowskim Daru Pomorza dookoła świata, m.in. z Konstantym Matyjewicz-Maciejewiczem. Tadeuszem Wojciechowskim, późniejszym kapitanem-kustoszem żaglowca. Podczas ceremonii chrztu równikowego Bolesław Zieliński otrzyma imię Alphard. Po powrocie wziął udział w uroczystości symbolicznego złożenia ziemi z czterech kontynentów na Wawelu. Maturę zdał w maju 1938, a dyplom ukończenia szkoły w 1939. Wyjechał z Polski jako młodszy marynarz, odkomenderowany do szkoły komandosów w Southampton. Pływał jako III oficer na statku Kordecki, potem na m/s „Lewiant", m/s „Lechistan". Przed inwazją na Normandię w maju 1944, statek Kordecki przeszedł w czarter US Army Transport, został przystosowany do funkcji desantowca. Udział w inwazji wzięli tylko ochotnicy po podpisaniu deklaracji, m.in. Bolesław Zieliński. Kordecki jak drugi w konwoju dopłynął do sektora amerykańskiego. gdzie walka już trwała Komandosi opuścili statek, a barki wiozły już pierwszych rannych przewożonych na statek szpitalny[1].
Dyplom kapitana żeglugi wielkiej uzyskał w 11 październiku 1946, po oddaniu statku Opole władzom Stanów Zjednoczonych. Odmówił pływania pod banderami polskimi. Po studiach w Pratt Institute w Nowym Jorku został inżynierem, st. projektantem na pierwszym atomowym okręcie podwodnym „571 Nautilius”. Do 1978 pracował w Centrum Morskich Systemów Podwodnych, potem jako konsultant i tłumacz. Na emeryturze był stałym korespondentem pism polonijnych „Gwiazdy Polarnej”, „Nowego Dziennika”. W Nowym Dzienniku w 1988 relacjonował etapy rejsu Daru Młodzieży dookoła świata, przypominając rejs Daru Pomorza. Był członkiem The Pulaski Foundation Inc. w Nowym Jorku, wiceprezesem Związku Oficerów Polskiej Marynarki Handlowej w Nowym Jorku[2].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Morski nadany czterokrotnie[2]
- Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1994)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Daniel Duda, Jakub Szajna, Statki polskiej marynarki handlowej w inwazji na kontynent europejski 6 czerwca 1944 roku, „Nautologia”, 151, 2014, s. 62-63.
- ↑ a b c Małgorzata Sokołowska, Joanna Stasiak, Uniwersytet Morski, Gdyniacy : słownik biograficzny absolwentów Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni : 1931-1939, Gdynia: Uniwersytet Morski w Gdyni, 2022, ISBN 978-83-7421-430-8, OCLC 1356524610 [dostęp 2023-02-03].