Bolesław Suszka
 Prof. Bolesław Suszka (2013) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1925 |
| Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 2020 |
| Profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: fizjologia nasion roślin drzewiastych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1962 |
| Habilitacja |
1967 |
| Profesura |
1989 |
| Profesor zwyczajny | |
| Polska Akademia Nauk |
Zakład Dendrologii i Polmologii w Kórniku |
| Odznaczenia | |
 
| |
Bolesław Suszka (ur. 1 sierpnia 1925 w Chorzowie, zm. 31 stycznia 2020 w Kórniku) – polski dendrolog, specjalizujący się w fizjologii nasion roślin drzewiastych, profesor nauk przyrodniczych, działacz katolicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Wydziale Rolno-Leśnego Uniwersytetu Jagiellońskiego o specjalizacji sadowniczo-ogrodniczej (absolwent z 1951)[1]. Od 1951 do 1995 pracował w Zakładzie Dendrologii i Polmologii w Kórniku (od 1952 w strukturze Polskiej Akademii Nauk, od 1962 działającym pod nazwą Zakład Dendrologii i Arboretum Kórnickie PAN, w 1975 przekształconym w Instytut Dendrologii PAN. W 1962 obronił pracę doktorską w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, habilitował się w 1967, w 1981 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1989 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1968-1985 kierował Pracownią Biologii Nasion, w latach 1985-1995 Zakładem Biologii Nasion. Przeszedł na emeryturę w 1995, ale w kolejnych latach pozostawał członkiem Rady Naukowej Instytutu. Równocześnie w latach 1984-2002 wykładał w Katedrze Nasiennictwa i Szkółkarstwa Ogrodniczego Akademii Rolniczej w Poznaniu. W latach 1981-1989 był członkiem Komitetu Filologii, Genetyki i Hodowli Roślin PAN.
W swoich pracach zajmował się nasiennictwem drzew i krzewów, zajmował się metodami przechowywania nasion drzew leśnych. Był twórcą koncepcji i założeń techniczno-programowych powstałego w 1995 Leśnego Banków Genów w Kostrzycy, którego celem jest gromadzenie oraz długotrwałe przechowywanie zasobów genowych drzew z najcenniejszych obiektów nasiennych Lasów Państwowych oraz licznych gatunków roślin zagrożonych wyginięciem. Współautor napisanej wspólnie z Claudine Muller i Markiem Bonnet-Masimbertem książki Nasiona leśnych drzew liściastych od zbioru do siewu (wyd. 1994), jednej z najważniejszych monografii nowoczesnego nasiennictwa leśnego, tłumaczonej na szereg języków. W książce tej zawarto praktyczne, najczęściej wcześniej nieznane, sposoby postępowania z nasionami drzew liściastych od ich zebrania, poprzez przechowywanie i przysposobienie do siewu[2]. W gronie naukowców i praktyków, tak w Polsce jak i za granicą, był cenionym Mistrzem, o wielkim dorobku naukowym i praktycznym w zakresie biologii nasion roślin drzewiastych[3].
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Jako student uczestniczył w spotkaniach z ks. Karolem Wojtyłą. Był jednym z twórców duszpasterstwa rodzin w Poznaniu, zajmował się przygotowaniem do życia w rodzinie, od 1970 był wykładowcą Studium Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, następnie przy Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1981-1984 był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej I kadencji, jest członkiem Rady Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Poznańskiej. Do jego wychowanków należą Jadwiga i Jacek Pulikowscy.
Jest autorem kilku książek napisanych wspólnie z o. Karolem Meissnerem: "A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało". Katecheza przedmałżeńska w pytaniach i odpowiedziach (wyd. Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań 1988, – wydania kolejne pod tytułem Nas dwoje i...Rozmowy z narzeczonymi i młodymi małżeństwami), O Małżeństwie (wyd. Oficyna Współczesna, Poznań 2001, ISBN 83-88787-00-4), Twoja przyszłość. Rozmowy z chłopakiem o życiu, rodzinie, małżeństwie, płciowości, miłości (wyd. W drodze, Poznań 1991), Twoje życie. Rozmowy z dziewczyną o życiu, rodzinie, małżeństwie, płciowości, miłości (wyd. Hlondianum, Poznań 1991).
Jako miłośnik historii od 2008 do końca życia współpracował z redakcją Śremskiego Notatnika Historycznego, w którym ukazywały się jego tłumaczenia i artykuły. Jest współautorem z Krzysztofem Budzyniem kilku artykułów dotyczących pruskich statystyk miast z powiatu śremskiego[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1951 ożenił się z Janiną Firganek (ur. 1927, córka profesora gimnazjalnego Kazimierza Firganka i Zofii z domu Kopyta) studiującą wraz z nim na tej samej specjalizacji na UJ[5]. Ojciec czwórki dzieci.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Suszka 2014 ↓, s. 63.
- ↑ Wojciech Wesoły: Biologia nasion. Nauka – praktyce. W: Biologia i ekologia roślin drzewiastych. Poznań: Instytut Dendrologii PAN w Kórniku, październik 2013, s. 80-83. ISBN 978-83-63400-90-3. [dostęp 2014-02-17].
- ↑ Zmarł prof. dr hab. Bolesław Suszka, idpan.poznan.pl
- ↑ "Śremski Notatnik Historyczny", nr 20/2017, nr 22/2028, nr 23/2019
- ↑ Suszka 2014 ↓, s. 61, 63.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki Kto jest kim w botanice polskiej, wyd. 1995
- Współcześni uczeni polscy. Tom V. Suplement A-Ż, wyd. Warszawa 2006
- Robert Wrzesiński Człowiek o wielu pasjach, w: Kórniczanin, nr 8 z 2007. kornik.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- Jacek Oleksyn Historia i misja Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku – wypełnienie testamentu Wł. Zamoyskiego. o-nauce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- Bolesław Suszka. Dzieje Karola Firganka i jego pamiętnika. „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej”. Z. 31, s. 53-64, 2014.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Bolesław Suszka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-06-01].[martwy link]