Bolesław Trąmpczyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Trąmpczyński
Bolek
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1919
Mielęcinek

Data i miejsce śmierci

15 października 1998
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1939, 1941–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ZWZ-AK

Jednostki

17 pułk ułanów
pułk „Baszta” AK

Stanowiska

dowódca plutonu
zastępca dowódcy kompanii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(kampania wrześniowa
powstanie warszawskie)

Późniejsza praca

ekonomista

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Grunwaldzka

Bolesław Trąmpczyński (ur. 18 lipca 1919 w Mielęcinku, powiat wolsztyński, zm. 15 października 1998 w Warszawie) – podporucznik Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Jadwigi z domu Sicińskiej – pochodzących z warstwy ziemiańskiej. Brat ekonomisty, żołnierza i dyplomaty Bohdana Trąmpczyńskiego oraz ekonomisty i polityka Witolda Trąmpczyńskiego[1].

Absolwent gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego w Ostrowie Wielkopolskim, w którym zdał maturę (1938). Przyjęty do grudziądzkiej Szkoły Podchorążych Kawalerii. W kampanii wrześniowej wziął udział, jako starszy ułan podchorąży, na stanowisku zastępcy dowódcy plutonu łączności w 17 pułku ułanów[a]. Uczestnik bitwy nad Bzurą, starć w Puszczy Kampinoskiej oraz obrony Warszawy. Ciężko ranny w walkach, został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[2][3].

W okresie okupacji pracował w Warszawie i Krakowie, od 1941 działał w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Uczestnik powstania warszawskiego – w randze podporucznika[b] zajmował stanowiska dowódcy I plutonu i zastępcy dowódcy kompanii „K-2” w batalionie „Karpaty” pułku „Baszta” AK. Ciężko ranny podczas walk, po wojnie odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy za walki na Mokotowie i obronę budynku przy ulicy Puławskiej 162 przez I pluton kompanii „K-2”[2]. Po upadku powstania jeniec stalagów XI A Altengrabow i X B Sandbostel[3].

Po wojnie ukończył studia w warszawskiej Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W 1967 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. Pracował jako radca ekonomiczny w Centralnym Związku Spółdzielczym, był również (od 1957) pracownikiem naukowym Spółdzielczego Instytutu Badawczego i dyrektorem warszawskiego Zakładu Badawczego Związku Spółdzielni Inwalidów (z tytułem docenta). Na emeryturę przeszedł w 1979 roku[4].

W 1948 zawarł związek małżeński z Łucją z domu Służewską, z którą miał syna Lecha i córkę Annę[5]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 17 pułk ułanów Wielkopolskich wchodził w skład Wielkopolskiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez gen. bryg. Romana Abrahama.
  2. ↑ Na stopień podporucznika mianowany został w dniu 11 listopada 1942 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Archiwum Korporacyjne [online], Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich, 5 listopada 2022 [dostęp 2023-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-05].
  2. ↑ a b Polak (red.) 1999 ↓, s. 102.
  3. ↑ a b Bolesław Trąmpczyński ↓.
  4. ↑ Polak (red.) 1999 ↓, s. 102-103.
  5. ↑ Polak (red.) 1999 ↓, s. 103.
  6. ↑ Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2023-10-23].
  7. ↑ M.P. z 1998 r. nr 34, poz. 489
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bolesław_Trąmpczyński&oldid=71696156”