Bolesław Lisowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Lisowski
Data i miejsce urodzenia

23 października 1886
Dziembrów

Data śmierci

31 grudnia 1942

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 26 stycznia 1919
do 27 listopada 1922

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Bolesław Lisowski (ur. 23 października 1886 w Dziembrowie, zm. 31 grudnia 1942 w okolicach Szczuczyna) – inżynier rolnik, poseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej. W czasie I wojny światowej służył w latach 19171918 w I Korpusie Polskim na Wschodzie, organizator i członek Samoobrony Litwy i Białorusi, dowódca Szczuczyńskiego Oddziału Samoobrony. W latach 19191921 służył zawodowo w 13. Pułku Ułanów dochodząc do stopnia rotmistrza. W jego szeregach wziął udział w akcji zajmowania Wileńszczyzny. W styczniu 1922 roku wybrany na posła do Sejmu Wileńskiego, członek Zespołu Stronnictw i Ugrupowań Narodowych. W Sejmie Ustawodawczym złożył akces do ZLN.

W okresie międzywojennym prowadził majątki rodzinne w Lacku Wysokim i Szczuczynku (oba w pow. Szczuczyn); własny majątek Smaszew w powiecie Konin oddał w dzierżawę.

W czasie II wojny światowej we wrześniu 1939 roku był komendantem placu Twierdzy Osowiec. Zamordowany przez nieznanych sprawców w czasie podróży z Lacka Wysokiego do Szczuczyna.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  2. M.P. z 1929 r. nr 225, poz. 520 „za zasługi na polu podniesienia rolnictwa i pracy społecznej”.
  3. Lisowski Bolesław 1886–1942

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, redakcja naukowa prof. Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, Warszawa 1994 s. 347.