Bolewicko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolewicko
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Miedzichowo

Liczba ludności (2022)

146[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-305[3]

Tablice rejestracyjne

PNT

SIMC

0183070

Położenie na mapie gminy Miedzichowo
Mapa konturowa gminy Miedzichowo, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bolewicko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bolewicko”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bolewicko”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Bolewicko”
Ziemia52°23′01″N 16°03′58″E/52,383611 16,066111[1]

Bolewickowieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Osada wzdłuż drogi krajowej nr 92, położona 8 km na wschód od Miedzichowa.

Powstała jako wieś olęderska w XVIII wieku[4]. Znajduje się tu wiele zabytkowych budynków drewnianych.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Bolewice Olendry należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[5]. Bolewice Olendry należały do okręgu lwowkowskiego i stanowiły część majątku Lwówek Zamek (niem. Neustadt), którego właścicielem był wówczas (1837) Antoni Łącki[5]. W skład rozległego majątku Lwówek Zamek wchodziło łącznie 36 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Bolewice Olendry liczyły 190 mieszkańców i 24 dymy (domostwa)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8028
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 80 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Paweł Anders: Nowy Tomyśl. Poznań: WBP, 1998, s. 60-61. ISBN 83-85811-51-6.
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 201.