Bomba lotnicza 50 kg wz. 29
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Towarzystwo Starachowickich Zakładów Górniczo-Hutniczych, SA w Starachowicach |
| Typ | |
| Dane techniczne | |
| Długość |
115,8 cm |
| Średnica |
19,5 cm |
| Masa |
50 kg |
| Rodzaj mat. wybuchowego |
trotyl lub kwas pikrynowy |
| Dane operacyjne. Użytkownicy | |
| Lotnictwo Wojskowe | |
Bomba lotnicza 50 kg wz. 29 – polska bomba burząca wagomiaru 50 kg.
Bomba wz. 29 miała kroplowy korpus zakończony statecznikiem. Korpusy były początkowo tłoczone z bloków stalowych, później wykonywano je z grubościennych rur stalowych bez szwu. Elaborowana była trotylem lub kwasem pikrynowym. Bomba była uzbrajana zapalnikiem głowicowym wtłoczeniowym, wiatraczkowym 48/60 FA wz. 35. Zapalnik był zabezpieczony zawleczką połączoną linką z wyrzutnikiem bombowym. Po zrzucie zawleczka była wyciągana, dzięki czemu możliwe było odblokowanie wiatraczka, który po wykonaniu odpowiedniej liczby obrotów wypadał z bomby i odbezpieczał zapalnik. Bomba była podwieszana na wyrzutnikach w pozycji poziomej na pojedynczym wieszaku.
Udoskonaloną wersją bomby wz. 29 była bomba lotnicza 50 kg T wz. 32 skonstruowana przez Mikołaja Tarnowskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo SIGMA NOT, 1991. ISBN 83-85001-37-9.