Borów (powiat opolski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

51°6′32″N 22°11′6″E

- błąd

39 m

WD

51°5'N, 22°11'E

- błąd

19858 m

Odległość

1437 m

Borów
wieś
Ilustracja
Cmentarz wojenny w Borowie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Chodel

Liczba ludności (2021)

135[1][2]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-350[3]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0379790[4]

Położenie na mapie gminy Chodel
Mapa konturowa gminy Chodel, po prawej znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Borów”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Borów”
Ziemia51°06′32″N 22°11′06″E/51,108889 22,185000

Borówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Chodel[5][4].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Chodel[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 144 mieszkańców[8].

Integralne części wsi Borów[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0379809 Przydatki część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś sięga początkiem w XIV wiek, roku 1387 sąd ziemi sandomierskiej zaświadcza, że Bogusz z Głuska sprzedał Bełżyce za 200 grzywien Janowi Tarnowskiemu wojewodzie sandomierskiemu. w tym samym roku 1387 Władysław II Jagiełło przenosi Borów na prawo magdeburskie stało się to staraniem Tarnowskiego. Wieś stanowi własność szlachecką w latach 1387–1533 w kluczu Bełżyce. W drugiej połowie XV wieku dobra Borów, tak samo jak dobra Bełżyce, stały się własnością Pileckich herbu Leliwa[9].
Pileccy pochodzili z Pilczy, nie bez znaczenia zapewne był fakt że Władysław Jagiełło w 1417 roku pojął za żonę wdowę Elżbietę (przedtem miała trzech mężów) córkę Ottona z Pilczy. Elżbieta miała z małżeństwa z Granowskim syna Jana, który został pasierbem królewskim. Tenże właśnie Jan z Pilczy Pilecki został w połowie XV wieku dziedzicem Borowa i Bełżyc.
W wieku XVII pogłowne od 69 poddanych z Borowa płacił Bogusław Orzechowski[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wieś Borów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-05-02] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-02].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 83 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-15].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Borów, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  10. Borów 1(7), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 208.