Przejdź do zawartości

Borna II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borna II

Borna II (Born, Borne, Księżyc odmienny) − kaszubski herb szlachecki używany przez rodzinę osiadłą na Kaszubach. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków. Według Przemysława Pragerta jest to odmiana herbu Księżyc.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym półksiężyc srebrny, nad którego rogami po gwieździe złotej. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: błękitne, srebrne i czerwone. Labry z prawej błękitne, z lewej czerwone, podbite srebrne.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Herb wymieniany w Nowym Siebmacherze oraz przedstawiony na mapie Pomorza Lubinusa z 1618.

Rodzina Borna

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina osiadła w ziemi człuchowskiej, w okręgu drawskim i zapewne na Kaszubach. Należały do nich: Lisewo, Płaszczyca, Sierpowo, Szczytno, Olszanowo, Gockowo, Pawłówko, Raciniewo, Zychce, Kiełpin. Rodzinę tę mylono z inną rodziną Borna z Pomorza Zachodniego i przypisywano jej czasami herb tej rodziny (Borna). Heraldyka polska natomiast, wszystkim Bornom przypisuje herb Doliwa.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Borna (Born, Borne).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.