
Borowy Młyn (powiat bytowski)
Artykuł |
53°57′56″N 17°18′53″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°57'56"N, 17°18'53"E, 53°58'0.66"N, 17°18'53.10"E |
- błąd |
38 m |
Odległość |
0 m |
wieś | |
![]() Kościół pw. Świętego Ducha | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Borowy Młyn |
Liczba ludności (2008) |
621 |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
77-138[1] |
Tablice rejestracyjne |
GBY |
SIMC |
0746604 |
Położenie na mapie gminy Lipnica ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego ![]() | |
![]() |
Borowy Młyn (dawniej Prądzyński Młyn, Borowe; dodatkowa nazwa w j. kaszub. Bòrowi Młin; niem. Heidemühl, dawniej Borowo[2]) – wieś w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Lipnica. Położona na Równinie Charzykowskiej, w regionie Kaszub zwanym Gochami.
Wieś jest siedzibą sołectwa Borowy Młyn, w którego skład wchodzą również miejscowości Buksewo, Bydgoszcz, Dębowo, Katarzynki, Klasztor, Kobyle Góry, Rosocha, Smolne, Stary Most, Upiłka, Wieczywno, Wierzchocina i Zgnity Most.
Na zachód od miejscowości znajduje się jezioro Gwiazdy. W Borowym Młynie znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wieś królewska starostwa człuchowskiego w województwie pomorskim w drugiej połowie XVI wieku[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Borowy Młyn jest starym siedliskiem kaszubskiej szlachty zagrodowej.[potrzebny przypis]
Do 1919 roku miejscowość znajdowała się pod administracją zaboru pruskiego. Z tym okresem związany jest epizod walki o granice. Traktat wersalski pozostawiał okolice na zachód od Borowego Młyna po stronie Niemiec, sprzeciwiła się temu jednak zdecydowanie i masowo miejscowa ludność (tzw. wojna palikowa), skutkiem czego tereny te wróciły do Polski. W 1985 r. na budynku szkolnym w Borowym Młynie umieszczono tablicę upamiętniająca fakt przesunięcia granicy[4].
W okresie 20-lecia międzywojennego miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego powiatu chojnickiego, a w latach 1975–1998 – do województwa słupskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. Świętego Ducha, 1914-16, nr rej.: A/378/S z 28.06.2000.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 84 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 81.
- ↑ ZKP Lipnica, zkp.gochy.pl [dostęp 2019-10-03] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023, s. 3 [dostęp 2016-08-15] .