53°57′56″N 17°18′53″E/53,965556 17,314722Borowy Młyn (powiat bytowski)
| ||
 Kościół pw. Świętego Ducha | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | pomorskie | |
| Powiat | bytowski | |
| Gmina | Lipnica | |
| Sołectwo | Borowy Młyn | |
| Liczba ludności (2008) | 621 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 59 | |
| Kod pocztowy | 77-138 | |
| Tablice rejestracyjne | GBY | |
| SIMC | 0746604 | |
Położenie na mapie gminy Lipnica   Borowy Młyn | ||
Położenie na mapie Polski  Borowy Młyn | ||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  Borowy Młyn | ||
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  Borowy Młyn | ||
| 53°57′56″N 17°18′53″E/53,965556 17,314722
| ||
Borowy Młyn (dawniej Prądzyński Młyn, Borowe; dodatkowa nazwa w j. kaszub. Bòrowi Młin; niem. Heidemühl, dawniej Borowo[1]) – wieś w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Lipnica. Położona na Równinie Charzykowskiej, w regionie Kaszub zwanym Gochami.
Wieś jest siedzibą sołectwa Borowy Młyn, w którego skład wchodzą również miejscowości Buksewo, Bydgoszcz, Dębowo, Katarzynki, Klasztor, Kobyle Góry, Rosocha, Smolne, Stary Most, Upiłka, Wieczywno, Wierzchocina i Zgnity Most.
Na zachód od miejscowości znajduje się jezioro Gwiazda. W Borowym Młynie znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wieś królewska starostwa człuchowskiego w województwie pomorskim w drugiej połowie XVI wieku[2].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Borowy Młyn jest starym siedliskiem kaszubskiej szlachty zagrodowej.[potrzebny przypis]
Do 1919 roku miejscowość znajdowała się pod administracją zaboru pruskiego. Z tym okresem związany jest epizod walki o granice. Traktat wersalski pozostawiał Borowy Młyn i okolice po stronie Niemiec, sprzeciwiła się temu jednak zdecydowanie i masowo miejscowa ludność, skutkiem czego wieś wróciła do Polski. W 1985 r. na budynku szkolnym w Borowym Młynie umieszczono tablicę upamiętniająca fakt przesunięcia granicy.
W okresie 20-lecia międzywojennego miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego powiatu chojnickiego, a w latach 1975–1998 – do województwa słupskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. Świętego Ducha, 1914-16, nr rej.: A/378/S z 28.06.2000.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 81.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie. 2018-09-30. s. 3. [dostęp 2016-08-15].
| ||||||||||||||||||
