Borowy Młyn (powiat bytowski)
53°57′58″N 17°18′19″E/53,966111 17,305278| wieś | |
 Kościół pw. Świętego Ducha | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
621 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
77-138[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GBY |
| SIMC |
0746604 |
Położenie na mapie gminy Lipnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  | |
| 53°57′58″N 17°18′19″E/53,966111 17,305278[1]
| |
Borowy Młyn (dawniej Prądzyński Młyn, Borowe; kaszub. Bòrowi Młin; niem. Heidemühl, dawniej Borowo) – wieś w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Lipnica. Położona na Równinie Charzykowskiej, w regionie Kaszub zwanym Gochami.
Wieś jest siedzibą sołectwa Borowy Młyn, w którego skład wchodzą również miejscowości Buksewo, Bydgoszcz, Dębowo, Katarzynki, Klasztor, Kobyle Góry, Rosocha, Smolne, Stary Most, Upiłka, Wieczywno, Wierzchocina i Zgnity Most.
Na zachód od miejscowości znajduje się jezioro Gwiazdy. W Borowym Młynie znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wieś królewska starostwa człuchowskiego w województwie pomorskim w drugiej połowie XVI wieku[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Borowy Młyn jest starym siedliskiem kaszubskiej szlachty zagrodowej.[potrzebny przypis]
Do 1919 roku miejscowość znajdowała się pod administracją zaboru pruskiego. Z tym okresem związany jest epizod walki o granice. Traktat wersalski pozostawiał okolice na zachód od Borowego Młyna po stronie Niemiec, sprzeciwiła się temu jednak zdecydowanie i masowo miejscowa ludność (tzw. wojna palikowa), skutkiem czego tereny te wróciły do Polski. W 1985 r. na budynku szkolnym w Borowym Młynie umieszczono tablicę upamiętniająca fakt przesunięcia granicy[4].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borowy Młyn, po jej zniesieniu w gromadzie Brzeźno Szlacheckie. W okresie 20-lecia międzywojennego miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego powiatu chojnickiego, a w latach 1975–1998 – do województwa słupskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. Świętego Ducha, 1914-16, nr rej.: A/378/S z 28.06.2000.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9158
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 84 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 81.
- ↑ ZKP Lipnica [online], zkp.gochy.pl [dostęp 2019-10-03] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 3 [dostęp 2016-08-15].
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Części wsi | |
| Nieformalne części wsi |
