Borys Romanczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borys Romanczenko
Ilustracja
Fotografia Borysa Romanczenki w ramach wystawy "Świadkowie" w Weimarze
Pełne imię i nazwisko

Borys Tymofijowycz Romanczenko

Data urodzenia

20 stycznia 1926

Data i miejsce śmierci

18 marca 2022
Charków

Zawód, zajęcie

aktywista na rzecz zachowania pamięci o obozach nazistowskich

Karta więzienna Borysa Romanczenki, obóz w Buchenwaldzie

Borys Romanczenko (ukr. Борис Тимофійович Романченко; ur. 20 stycznia 1926 w Obwodzie sumskim, zm. 18 marca 2022 w Charkowie) – ukraiński aktywista, ocalony z Holocaustu, ofiara rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022.

W wieku 16 lat Romanczenko został deportowany do Dortmundu w Niemczech, gdzie musiał pracować przymusowo w kopalni węgla. Po nieudanej próbie ucieczki został internowany w obozie koncentracyjnym Buchenwald. Później został zmuszony do pracy przy produkcji rakiet V-2 w Peenemünde. Został przeniesiony do obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora i ostatecznie wyzwolony w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen. Po powrocie do domu osiadł w Charkowie[1][2][3].

Po przetrwaniu nazistowskich obozów koncentracyjnych Romanczenko aktywnie dzielił się wspomnieniami tamtych wydarzeń. Był zaangażowany w zachowanie pamięci o zbrodniach hitlerowskich, w szczególności był wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Byłych Więźniów Buchenwald-Dora[4].

18 marca 2022 r. podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę rejon Charkowa, w którym mieszkał Romanczenko, został ostrzelany przez rosyjską artylerię. Pocisk trafił w mieszkanie Romanczenki, wywołując pożar. Romanczenko w wyniku tego zdarzenia zginął na miejscu. Miał 96 lat[1][2][3].

Źródła[edytuj | edytuj kod]