
Borzechowo
| ||||
| ||||
![]() | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | starogardzki | |||
Gmina | Zblewo | |||
Wysokość | 105 - 120 m n.p.m. | |||
Liczba ludności (2006) | 735 | |||
Strefa numeracyjna | 58 | |||
Kod pocztowy | 83-224 | |||
Tablice rejestracyjne | GST | |||
SIMC | 0176822 | |||
Położenie na mapie gminy Zblewo ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego ![]() | ||||
![]() |
Borzechowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo[1].
Wieś leży na Kociewiu przy drodze wojewódzkiej nr 214. Wieś jest siedzibą sołectwa w którego skład wchodzą również miejscowości Jeziornik, Twardy Dół i Wirty. W jego skład wchodzą również zabudowania dawnej kolonii Nowe Borzechowo (niem. Neues Bordzichow), zwanej także Borzechowo Nowe, na terenie której znajduje się ośrodek turystyczno-wypoczynkowy Neptun.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wieś liczy 735 mieszkańców. Ma charakter letniskowy. Jest otoczona lasami Borów Tucholskich, położona uroczo nad jeziorami Borzechowskim Małym (20 ha) i Borzechowskim Wielkim (253 ha). W pobliskich Wirtach znajduje się arboretum i ogród dendrologiczny. W Borzechowie znajdowała się placówka Ochotniczej Straży Pożarnej (od 1927 do ok. 1990 roku)
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowane w XVI wieku (1541). 22.IX.1553 król Zygmunt II August nadał dobra borzechowskie swemu dworzaninowi Fabianowi Wojanowskiemu. 10.II.1581 Borzechowo staje się siedzibą samodzielnego starostwa niegrodowego (poprzednio podległo starostwu grudziądzkiemu). W okresie od 19.IX.1772 (przejęcie starostwa przez pruskich komisarzy) do 1920 w zaborze pruskim. Po powrocie do Polski na obszarze powiatu starogardzkiego. Podczas okupacji niemieckiej powstał tu obóz szkoleniowy niemieckiej dziewczęcej organizacji nazistowskiej "BDM", do którego kierowano przede wszystkim Niemki z Sudetenlandu. Na przełomie stycznia i lutego 1945 Niemcy przeprowadzili przez Borzechowo tzw. ewakuacyjny marsz śmierci prawie 500 Żydówek z niemieckich obozów koncentracyjnych.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Drewniana chata podcieniowa z XIX wieku, zapewne na fundamentach z 1625 roku.
- Kościół neobarokowy św. Anny z 1833 roku, w l. 1836-1945 ewangelicki. Przylegający cmentarz założono po 1945, znajduje się tu m.in. grobowiec-rotunda-mauzoleum ks. Jana Pranisa (1886-1977), rodem z Litwy, organizatora i proboszcza parafii, odznaczonego m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
- Przy szosie do Wirt ponad 300-letnia lipa, związana legendą z królem Sobieskim
- Grodzisko średniowieczne, tzw. Biała Góra na Jeziorniku (3 km na wschód).
- Resztki fundamentów XV-wiecznego zamku krzyżackiego na 4-hektarowej "Wyspie Starościńskiej" (największej z trzech położonych na jeziorze Wielkim Borzechowskim). Zamek został rozebrany przez administrację pruską pod koniec XVIII wieku, a uzyskany wtórnie materiał budowlany został wykorzystany do budowy koszar w Starogardzie. Z zamkiem krzyżackim wiąże się wiele legend; jedna z nich opowiada o ucieczce z zamku miejscowego starosty podczas potopu szwedzkiego, mimo iż w jego obronie walczyli miejscowi chłopi. Niestety kula armatnia dopędziła łódź nadmiernie obciążoną skarbami, przeżyła jedynie córka starosty, która dostała się na wyspie w ręce Szwedów. Z rozpaczy rzuciła się do wody i dziś jeszcze można spotkać jej widmo spacerujące nad brzegiem jeziora.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Groby i cmentarze. Borzechowo
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Borzechowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 338 .
|