Boutefeu (1911)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boutefeu
Ilustracja
Siostrzany okręt „Bouclier”
Historia
Stocznia

Dyle et Bacalan, Bordeaux

Wodowanie

2 maja 1911

 Marine nationale
Wejście do służby

1911[1]

Wycofanie ze służby

15 maja 1917

Los okrętu

zatopiony po wejściu na minę

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa: 800 t

Napęd
4 kotły parowe Normand-Sigaudy
turbiny parowe Zoelly
Prędkość

30 węzłów (w czasie prób)

Uzbrojenie
2 x armata okrętowa 100 mm L45 Mod 93
4 x armata okrętowa 65 mm L45 Mod 02
4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm (2x2)
Załoga

80-83

Boutefeufrancuski niszczyciel z okresu I wojny światowej. Jednostka typu Bouclier. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane ropą i turbiny parowe. W czasie I wojny światowej operował na Morzu Śródziemnym. Wziął udział w I bitwie w Cieśninie Otranto. 15 maja 1917 roku „Boutefeu” wszedł na minę postawioną przez okręt podwodny UC-25. Po wybuchu miny niszczyciel przełamał się na pół i poszedł na dno w pobliżu Brindisi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bouclier destroyers (1911 – 1913) – French Navy (France) [online], www.navypedia.org [dostęp 2017-11-22] (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5.