Przejdź do zawartości

Brabham BT52

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brabham BT52
Ilustracja
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Brabham

Projektant

Gordon Murray
David North

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z włókien węglowych i aluminum

Silnik

BMW M12/13 1.5 R4 t/d

Skrzynia biegów

Brabham/Hewland, manualna, 5 biegów + wsteczny / 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Castrol

Opony

Michelin

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1983

Kierowcy

5. Nelson Piquet
6. Riccardo Patrese

Używany

1983

Wyścigi

15

Wygrane

4

Pole position

2

Najszybsze okrążenie

5

Brabham BT50 Brabham BT53

Brabham BT52 – samochód zespołu Formuły 1 zaprojektowany przez Gordona Murraya i Davida Northa dla zespołu Brabham na sezon 1983[1]. Samochód był napędzany silnikami BMW M12/13 (Megatron) o pojemności 1,5 litra. Kierowcami byli Nelson Piquet oraz Riccardo Patrese

Po tym, jak zostało zabronione w Formule 1 wykorzystanie efeku przypowierzchniowego, FISA nakazała zespołom konstruować całkowicie płaską podłogę. Spowodowało to, że Brabham musiał zrezygnować z projektu modelu BT51 i zbudować nowy samochód w trzy miesiące[2]. Samochód miał bardzo krótkie, wąskie i kanciaste sekcje boczne, przez co wyglądał jak strzała. Posiadał również wysoki tylny spojler. Taka konstrukcja miała wytworzyć tak dużo docisku, jak to tylko możliwe. Monocoque został wytworzony z włókien węglowych i aluminum, by utrzymać jak najmniejszą masę samochodu. Bak samochodu był mały i umieszczony wysoko za kierowcą, ponieważ Brabham chciał wykorzystać fakt, iż FIA ponownie pozwoliła dotankowywać samochód podczas wyścigu. Jednostki napędowe stanowiły silniki BMW M12/13 1.5 R4 z turbosprężarką, których moc w wyścigu wynosiła około 700 KM, a w kwalifikacjach sięgała do około 1300 KM.

Samochód łatwo się prowadził, co wykorzystał Piquet. W połowie sezonu wydawało się, że Brazylijczyk nie ma szans na tytuł mistrza świata, ale Brabham wprowadził wersję "B" samochodu. Co więcej, Castrol rozpoczął dostarczanie zespołowi specjalnego paliwa. Fakt ten wywołał kontrowersje, a Ferrari i Renault wniosły zażalenie, że liczba oktanowa w paliwie stosowanym przez Brabhama jest zbyt wysoka. FISA odrzuciła jednak te skargi[3]. Stosując ulepszony samochód i paliwo, Piquet zdołał pokonać Alaina Prosta (Renault) i René Arnoux (Ferrari), stając się pierwszym kierowcą, który wywalczył tytuł samochodem turbodoładowanym. Ponadto samochód zdobył nagrodę tygodnika Autosport dla najlepszego samochodu wyścigowego roku 1983. Zespół nie zdołał jednak zdobyć tytułu mistrza świata w klasyfikacji konstruktorów.

Bezpośrednio z modelu BT52 wywodził się Brabham BT53.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Pkt. Msc.
1983 Brabham BMW M BRA USW FRA SMR MCO BEL DET CND GBR DEU AUT NLD ITA EUR ZAF 72 3
Brazylia Nelson Piquet 1 NU 2 NU 2 4 4 NU 2 13 3 NU 1 1 3
Włochy Riccardo Patrese NU 10 NU NU NU NU NU NU NU 3 NU 9 NU 7 1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. autosport.com, 2010-03-03. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
  2. Alan Henry: Brabham, the Grand Prix Cars. Osprey, 1985, s. 255. ISBN 0-905138-36-8.
  3. Phil Drackett: Brabham – Story of a racing team. Arthur Baker Ltd., 1985, s. 133. ISBN 0-213-16915-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]