Brachiacja
Brachiacja (gr. brachíōn ‘ramię’, ‘bark’) – sposób poruszania się w koronach drzew charakterystyczny dla niektórych gatunków małp. Polega na przemieszczaniu się z gałęzi na gałąź przy pomocy rąk i nóg w pozycji zwisu[1][2]. Czynność tę ułatwia wahadłowe kołysanie ciałem. Do poruszania się tym sposobem przystosowane są jedynie te małpy, które mają silnie wykształcone kończyny górne i obręcz barkową, tj.: gibbony, orangutany[2], a także czepiaki i bonobo.
Dzięki brachiacji małpy mogą bardzo szybko i sprawnie przemieszczać się pomiędzy poszczególnymi piętrami od koron do podszytu.
Brachiacja postrzegana jest jako typ lokomocji, z której wywodzi się dwunożność w linii ewolucyjnej prowadzącej do człowieka[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 20, ISBN 978-83-01-16530-7.
- ↑ a b Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 42, ISBN 978-83-7435-692-3.
- ↑ Kazimierz Kowalski: Ssaki. Zarys teriologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1971.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.