Braeburn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
'Braeburn'
Ilustracja
Owoce odmiany Braeburn
Rodzaj

Jabłoń (Malus)

Gatunek

Malus domestica Borkh.

Pochodzenie

Nowa Zelandia

Owoce na drzewie
Pestki odmiany

Jabłoń domowa 'Braeburn' – odmiana uprawna (kultywar) jabłoni domowej (Malus domestica 'Braeburn').

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kultywar pochodzi od przypadkowej siewki jabłoni Lady Hamilton, która rosła w żywopłocie otaczającym pole. Odnalazł ją w 1952 farmer O. Moran w okolicy miejscowości Motueka na Nowej Zelandii. Drzewko miało wówczas około 20 lat. Nazwa pochodzi od szkółki Braeburn, położonej w okolicy Motueka[1]. Krzyżowanie wykonano w 1938 w Upper Moutere. Do Europy dotarła w latach 80. XX wieku. Niedługo potem stała się istotną odmianą towarową[2]. Jest bardzo popularna na Nowej Zelandii i lubiana w USA[1]. W Niemczech stanowi podstawę palety jabłek w hurcie[3]. W Polsce niewielu sadowników zdecydowało się na uprawę tego kultywaru[4].

W Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach otrzymano w wyniku krzyżowania odmian ‘Braeburn’ x ‘Pinova’ nowy kultywar: ‘Pink Braeburn’ (klon o numerze hodowlanym J-9805-03)[5].

Drzewo[edytuj | edytuj kod]

Drzewo jest średnio silne, z rozłożystą koroną. Pędy są jednoroczne, o średniej grubości i średnio długich międzywęźlach, omszone. Kora jest wiśniowobrązowa[2].

Owoce[edytuj | edytuj kod]

Owoce rodzi średniej wielkości albo duże, w kształcie jajowate, zmienne (około 7-8 cm średnicy). Skórka jest zielonkawożółta, błyszcząca, w dużej części pokryta ciemniejszymi cętkami. Miąższ jest jasnokremowy, mocno jędrny, soczysty i słodkawy, z nutą malinową. Zbiory odbywają się w październiku[1] i listopadzie (dziesięć dni po Golden Delicious[6]). Owoce w chłodniach utrzymują dobrą jakość do maja[2], jednak w zwykłych piwnicach trudno je przechowywać dłużej niż do grudnia, gdyż są wrażliwe na choroby przechowalnicze[1].

Odmiana nadaje się do spożycia na surowo, a także m.in. do sałatek, na dżemy i susz, na marmolady, galaretki i soki[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Maczek, Jabłoń Braeburn – uprawa i odporność [online], Niepodlewam.pl, 14 lipca 2018 [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  2. a b c Braeburn - drzewka jabłoni, odmiana Braeburn, odmiana jabłoni, szkolki [online], Serwis szkolkarstwo.com.pl [dostęp 2021-03-21] (ang.).
  3. sad24.pl, Na niemieckim rynku jabłek króluje Elstar, Jonagold i Braeburn [online], Sad24.pl, 25 lutego 2020 [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  4. Redakcja E-sadownictwo, Braeburn – jak znana na całym świecie odmiana radzi sobie w Polsce? [online], Portal sadowniczy z forum - e-sadownictwo.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  5. Putinka i Pink Braeburn - nowe odmiany jabłoni z Instytutu Ogrodnictwa - Agrotechnika [online], www.sadyogrody.pl [dostęp 2021-03-21] (pol.).
  6. ROYAL BRAEBURN C.O.V. [online], DALIVAL [dostęp 2021-03-21] (pol.).