Alfabet Braille’a

Ręka czytająca słowo francuskie „premier” (pierwszy) w języku Braille'a

Alfabet Braille’a – alfabet umożliwiający zapisywanie i odczytywanie tekstów osobom niewidomym.

Historia

Stworzony przez Louisa Braille’a, który w wyniku wypadku oślepł w dzieciństwie. Oparty jest na wojskowym systemie umożliwiającym odczytywanie rozkazów bez użycia światła. Jest jednym z pierwszych przykładów technologii asystujących.

Polska adaptacja systemu dostosowująca alfabet Braille’a do polskiego systemu fonetycznego opracowana została przez zakonnice Elżbietę Różę Czacką oraz Teresę Landy. Alfabet został oficjalnie przyjęty dekretem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 25.05.1934 r.

Budowa

Podstawą, z której wyprowadza się cały system Braille’a, jest sześciopunkt nazywany znakiem tworzącym. System składa się ze znaków będących kombinacją sześciu wypukłych punktów ułożonych w dwóch kolumnach po trzy punkty w każdej. Lewa kolumna zawiera umownie oznaczone punkty: 1,2,3, zaś prawą stanowią punkty: 4,5,6. Wzajemna kombinacja i rozmieszczenie punktów daje możliwość zapisu sześćdziesięciu trzech znaków. W brajlu można zapisać wszystko – istnieje kilka uzupełniających systemów zapisu brajlowskiego – notacje: matematyczna, chemiczna, fizyczna i muzyczna.

Kody

• 

  A, 1

• 

  B, 2

• 

  C, 3

• 

  D, 4

• 

  E, 5

• 

  F, 6

• 

  G, 7

• 

  H, 8

• 

  I, 9

• 

  J, 0

• 

  K

• 

  L

• 

  M

• 

  N

• 

  O

• 

  P

• 

  Q

• 

  R

• 

  S

• 

  T

• 

  U

• 

  V

• 

  W

• 

  X

• 

  Y

• 

  Z

Zobacz też

• Alfabet Moona
• New York Point

Linki zewnętrzne

• Historia pisma dla niewidomych
• Braille.pl
• Zasady adaptacji materiałów dydaktycznych do potrzeb osób niewidomych
• Notacje matematyczne
• Dla rodziców - Poradnik dot. wychowania dziecka niewidomego w rodzinie i przygotowania go do podjęcia nauki w szkole
• Translator Braille`a on-line - Zamiana wpisywanego tekstu na znaki Braille’a, pełna polska notacja