Brakogonek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brakogonek
Anoura
J.E. Gray, 1838[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – brakogonek dżunglowy (A. geoffroyi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Noctilionoidea

Rodzina

liścionosowate

Podrodzina

jęzorniki

Plemię

wieprzoryjki

Rodzaj

brakogonek

Typ nomenklatoryczny

Anoura geoffroyi J.E. Gray, 1838

Synonimy
Gatunki

10 gatunków – zobacz opis w tekście

Brakogonek[7] (Anoura) – rodzaj ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Meksyku przez Amerykę Centralną i Południową do północno-zachodniej Argentyny[8][9][10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 46–81 mm, długość ogona 0–8 mm, długość ucha 8–17 mm, długość tylnej stopy 7–14 mm, długość przedramienia 32–49 mm; masa ciała 7,5–23 g[9][11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1838 roku brytyjski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym przeglądowi rodziny mroczkowatych wraz z opisem nowych gatunków i rodzajów, opublikowanym na łamach Magazine of Zoology and Botany[1]. Na gatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) brakogonka dżunglowego (A. geoffroyi).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Anoura (Anura): gr. przedrostek negatywny αν an; ουρα oura ‘ogon’[12].
  • Choeronycteris: gr. χοιρος khoiros ‘świnia’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Choeronycteris peruana Tschudi, 1844.
  • Rhinchonycteris: gr. ῥυγχος rhunkhos ‘pysk, ryj, dziób’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Choeronycteris peruana Tschudi, 1844.
  • Glossonycteris: gr. γλωσσα glōssa ‘język’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Glossonycteris lasiopyga[e] Peters, 1868.
  • Lonchoglossa (Lonchoglosa): gr. λογχη lonkhē ‘włócznia, lanca’; γλωσσα glōssa ‘język’[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Glossophaga caudifer É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1818.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[17][11][8][7]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nomen nudum.
  2. Nazwa nie użyta jako ważna.
  3. Nieuzasadniona poprawka Anoura J.E. Gray, 1838.
  4. Niepoprawna późniejsza pisownia Lonchoglossa Peters, 1868.
  5. Podgatunek A. geoffroyi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.E. Gray. A Revision of the Genera of Bats (Vespertilionidæ), and the Description of some new Genera and Species. „Magazine of Zoology and Botany”. 2, s. 490, 1838. (ang.). 
  2. J.J. von Tschudi. Mammalium conspectus quae in Republica Peruana reperiuntur et pleraque observata vel collecta sunt in itinere. „Archiv für Naturgeschichte”. 10 (1), s. 247, 1844. (łac.). 
  3. J.J. von Tschudi: Untersuchungen über die Fauna Peruana. St. Gallen: Druck und verlag von Scheitlin und Zollikofer, 1845, s. 71. (niem.).
  4. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 27. (łac.).
  5. a b W. Peters. Über die zu den Glossophagae gehörigen Flederthiere und über eine neue Art der Gattung Colëura. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. 1868, s. 364, 1868. (niem.). 
  6. B. Podtiaguin. Contribuciones al conocimiento de los murcielagos del Paraguay. „Revista de la Sociedad Científica del Paraguay”. 6, s. 32, 1944. (hiszp.). 
  7. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 170. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  9. a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 519–522. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Anoura. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
  11. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 500. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  12. Palmer 1904 ↓, s. 107.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 185.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 605.
  15. Palmer 1904 ↓, s. 297.
  16. Palmer 1904 ↓, s. 460.
  17. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]