Brewis
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
˘
|
|||||
| Ă ă |
| Ĕ ĕ |
| Ğ ğ |
| Ĭ ĭ |
| Ŏ ŏ |
| Ŭ ŭ |
| Й й |
| Ў ў |
Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych. W cyrylicy występuje w rosyjskim z Й, й oraz białoruskim Ў[1]. W transkrypcji fonetycznej służy zwykle do oznaczania samogłosek słabych, tzw. krótkich (np. w łacinie).
W Unikodzie znak brewis występuje w wersjach:
| Znak | Unikod | Kod HTML | Nazwa unikodowa | Nazwa polska[2] |
|---|---|---|---|---|
| ˘ | U+02D8 | ˘ lub ˘ |
BREVE | brewis górny |
| ̆ | U+0306 | ̆ lub ̆ |
COMBINING BREVE | brewis dostawny górny |
| ̮ | U+032E | ̮ lub ̮ |
COMBINING BREVE BELOW | brewis dostawny dolny |
Przypisy
- ↑ Бреве кириллическое, «Кратка» (ros.). fonts.ru. [dostęp 2013-09-22].
- ↑ Nazwy polskie zaczerpnięte lub utworzone na podstawie: Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii (Załącznik A), Design Plus, Kraków 2007.
