Broń jednostrzałowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jednostrzałowy pistolet skałkowy z końca XVIII wieku
Karabin jednostrzałowy Mauser M1871 z II poł. XIX wieku

Broń jednostrzałowa – broń palna, w której każdy kolejny nabój jest wprowadzany ręcznie do komory nabojowej (broń nie posiada magazynka)[1].

Do tej klasy broni zalicza się przede wszystkim broń odprzodową oraz najstarsze typy broni odtylcowej. Współcześnie w wersji jednostrzałowej występuje szereg wariantów broni sportowej i myśliwskiej oraz niektóre działa większych kalibrów[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 38.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 38. ISBN 83-86028-01-7.
  • Dawid Harding: Encyklopedia broni : 7000 lat historii uzbrojenia. Warszawa: Penta, 1995. ISBN 83-85440-32-1.
  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 39. ISBN 83-11-06699-X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Broń_jednostrzałowa&oldid=62592928”