Broń krótka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Przykładowe egzemplarze broni krótkiej

Broń krótka - rodzaj ręcznej broni strzeleckiej, charakteryzującej się niewielkimi gabarytami, której długość lufy nie przekracza 30 cm lub której długość całkowita nie przekracza 60 cm. Broń krótka wyposażona jest w chwyt umożliwiający strzelanie z jednej ręki. Zalicza się do niej rewolwery oraz pistolety (w tym pistolety automatyczne)[1][2][3][4].

Broń krótka najczęściej wykorzystywana jest jako broń boczna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]