Broń maszynowa

Broń maszynowa – rodzaj automatycznej broni palnej (zarówno samoczynnej, jak i samoczynno-samopowtarzalnej), z której możliwe jest prowadzenie ognia ciągłego. Cechą charakterystyczną broni maszynowej jest jej duża szybkostrzelność.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
W broni maszynowej w celu wykonania kolejnych strzałów (przeładowanie, napięcie i zwolnienie mechanizmu uderzeniowego) wykorzystywana jest energia odrzutu broni lub ciśnienie gazów prochowych, a więc ładowanie i odpalanie wykonuje sam mechanizm broni bez potrzeby ingerencji operatora (porównaj: broń powtarzalna).
Operator rozpoczyna prowadzenie ognia po załadowaniu broni pierwszym nabojem i uruchomieniu spustu. Przerwanie ognia następuje po zwolnieniu spustu lub wyczerpaniu amunicji. Liczba oddanych strzałów w serii jest proporcjonalna do czasu naciskania spustu.
Podział[edytuj | edytuj kod]
Do broni maszynowej zalicza się:
- pistolety automatyczne
- pistolety maszynowe
- karabiny maszynowe (ręczne, lekkie, ciężkie, uniwersalne, wielkokalibrowe, lotnicze, czołgowe)
- karabiny i karabinki automatyczne
- działa samoczynne
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 40. ISBN 83-11-06699-X.