Broń pneumatyczna
 |
Ten artykuł od 2014-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Broń pneumatyczna – broń wykorzystująca energię sprężonego gazu (powietrza atmosferycznego bądź dwutlenku węgla) jako siły napędowej pocisku. W momencie wystrzału sprężony gaz przekazuje pociskowi część swojej energii. Według Art. 8 Ustawy o Broni i Amunicji[1]: "W rozumieniu ustawy bronią pneumatyczną jest niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonego gazu jest zdolne do wystrzelenia pocisku z lufy lub elementu ją zastępującego i przez to zdolne do rażenia celu na odległość, a energia kinetyczna pocisku opuszczającego lufę lub element ją zastępujący przekracza 17 J."
Przykładowymi rodzajami broni pneumatycznej są np. karabinki PCP (Pre Charged Pneumatics).
Po zmianach w polskiej Ustawie o Broni i Amunicji od 1 stycznia 2004 wiatrówki o energii wylotowej pocisku nie większej niż 17 J nie wymagają pozwolenia na posiadanie broni, ani nie podlegają obowiązkowi rejestracji.
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Kancelaria Sejmu RP, Internetowy System Aktów Prawnych, isap.sejm.gov.pl [dostęp 2016-09-05].
