Brończyce (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


Brończyce
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kazimierski

Gmina

Bejsce

Liczba ludności (2019)

131[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-512[3]

Tablice rejestracyjne

TKA

SIMC

0226767

Położenie na mapie gminy Bejsce
Mapa konturowa gminy Bejsce, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Brończyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brończyce”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Brończyce”
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego
Mapa konturowa powiatu kazimierskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brończyce”
Ziemia50°13′13″N 20°35′55″E/50,220278 20,598611[1]

Brończycewieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Bejsce[4][5].

Integralne części wsi Brończyce[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0226773 Wywołek część wsi

Wieś kustosza kapituły kolegiaty św. Michała w Krakowie w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Kalendarium historyczne[edytuj | edytuj kod]

Historia wsi sięga wieku XIII[a]. Dziś Brończyce dawniej Brańczyce ale także: w roku 1353 Branczice, Brancicz, Branyczicze położone 12 km na północny wschód od Uścia Solnego.

Podległości administracyjna świecka i kościelna

W roku 1490 należy do powiatu krakowskiego, w roku 1581 należy do powiatu proszowickiego, w 1470 należy do parafii Rachwałowice (DLb. I s. 540), w 1470 parafia Bejsce (DLb. I s. 541)[7].

W roku 1353 występują jako Brończyce koło rzeki Nidzicy.

W roku 1469 biskup krakowski Jan i Dunin z Morawian zawierają ugodę, na mocy której kmiecie z Brończyc winni naprawiać przekop wykonany przez nich między wsiami Morawiany i Brończycami, wokół swoich łąk. Powinni też przeznaczyć trzecią część łąk przed Brończycami na wygon[7].

Własność[edytuj | edytuj kod]

Własność biskupa krakowskiego od 1353. W tymże roku Kazimierz Wielki rozstrzygając spór między Siegniewem prepozytem kolegiaty św. Michała na zamku krakowskim a Bodzantą biskupem krakowskim przysądza wieś Brończyce biskupowi. Biskup zeznał, że wieś tę posiadali już czterej jego poprzednicy i on sam ją dzierży (Brończyce były w posiadaniu już Jana Muskaty, biskupa w latach 1295-1320).

W roku 1382 Szczepan i Jakub znani z imienia piszą się jako kmiecie z Brończyc. W roku 1387 kmiecie znani z imienia: Bratkowa, Wojciech, Domasław, Elżbieta, Adam, Paweł, Staszko Płaczko i karczmarz Paweł z Brończyc. W roku 1388 znani z imienia Paweł, Adamko, Jan kmiecie z Brończyc[7].

  • W roku 1424 znany z imienia Piotr kmieć i karczmarz z Brończyc.
  • W roku 1469 a także 1470-80 własność biskupa krakowskiego. Rozległość 10 łanów kmiecych karczma bez ról (DLb. I s. 540).
  • W latach 1489, 1490-4, 1496-1500, 1508 odnotowano pobór z 9 łanów.
  • W roku 1523 znany z imienia Jan młynarz z Brończyc.
  • W roku 1529 wieś biskupa w kluczu krakowskim, płaci 22 1/2 grzywny czynszu z ról kmiecych.
  • W roku 1530 pobór z 9 łanów, karczmy i młyna o 1 kole.
  • W roku 1388 Władysław Jagiełło na prośbę Jana biskupa krakowskiego przenosi jego wieś Brończyce z prawa polskiego na prawo średzkie i nadaje jej immunitet sądowy[7].

W roku 1470-80 10 łanów kmiecych daje dziesięcinę snopową i konopną kustoszowi i kanonikom kolegiaty św. Michała na zamku krakowskim w następującym porządku: z połowy łanów pobiera dziesięcinę jednego roku kustosz, a drugiej połowy I prebenda, następnego zaś roku dzielą między siebie te dziesięcinę II i III prebenda. W latach, w których w wymienieni kanonicy nie pobierają tu dziesięcin, pobierają je w swojej wsi Brańczyce w parafii Niedźwiedź (DLb. I s. 539-43). W roku 1529 I prebenda i kustosz wyżej wymienionej kolegiaty pobierają na zmianę, co drugi rok, dziesięcinę snopową wartości 8 grzywien od 2 kmieci w Brończycach czyli z połowy wsi, II prebenda dziesięcinę snopową wartości 8 grzywien w tychże Brończycach i Brańczycach kolegiaty .

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Opracowano na podstawie hasła „Brańczyce” - Słownik Historyczno-Geograficzny Ziem Polskich W Średniowieczu Edycja elektroniczna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10397
  2. Strona gminy –> Ludność gminy. Stan ludności w dniu 8.08.2019 [dostęp 2022-03-04]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 90 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 101.
  7. a b c d Brańczyce, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.