Brodnicki Park Krajobrazowy
| Brodnicki Park Krajobrazowy | |
 Logo parku |
|
| Położenie | gminy: Jabłonowo Pomorskie, Zbiczno, Kurzętnik, Biskupiec Pomorski |
| Data utworzenia | 29 marca 1985 |
| Powierzchnia | 166,85 km² |
| Otulina | 0 km² |
| Liczba rezerwatów | 7 |
|
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
 Brodnicki Park Krajobrazowy
|
|
|
Położenie na mapie Polski
Brodnicki Park Krajobrazowy
|
|
 53°23′27,70″N 19°22′31,13″E/53,391028 19,375314 |
|
| Oficjalna strona | |
Brodnicki Park Krajobrazowy - park krajobrazowy utworzony w 1985 jako 25. z kolei obszar chroniony tego rodzaju w Polsce.
Spis treści
Położenie i powierzchnia[edytuj]
Położony w centralnej części Pojezierza Brodnickiego, obejmuje swoimi granicami obszary o najwyższych wartościach przyrodniczych i krajobrazowych. Powierzchnia parku wynosi 16685 ha.
Historia[edytuj]
Orędownikiem utworzenia parku był prof. Zygmunt Czubiński, który już przed II wojną światową postulował stworzenie tej formy ochrony przyrody. Po 1945 większość wskazywanych przez niego obszarów objęto ochroną rezerwatową, a park powołano w 1985[1].
Krajobraz[edytuj]
Rzeźba parku jest owocem działalności lodowca. Większość jego powierzchni to falista wysoczyzna morenowa z licznymi zagłębieniami wypełnionymi jeziorami i torfowiskami, które są połączone siecią cieków i kanałów, tworząc zwarty system hydrologiczny (wody stanowią 8% powierzchni parku) o dużych walorach turystycznych. Wysoczyzna pokryta jest w dużej części lasami. Wykształcił się tutaj typowy krajobraz leśno-pojezierny[1].
Jeziora i torfowiska[edytuj]
Na obszarze parku znajduje się 58 jezior o powierzchni większej niż jeden hektar, m.in: Wielkie Partęczyny, Sosno, Łąkorek, Zbiczno. Łącznie jeziora zajmują 1790 hektarów[1].
Torfowiska to drugie ważne zbiorowisko parku, przy czym najpospolitsze jest torfowisko niskie (kwaśna łąka). Część torfowisk (Okonek) chronionych było już przed 1939[1].
Lasy[edytuj]
Lasy zajmują 40% powierzchni parku, a dominującym gatunkiem jest sosna zwyczajna. Obok niej rosną też: dąb szypułkowy, olcha czarna, buk zwyczajny, jesion wyniosły, brzoza, grab pospolity, wiąz i wierzby. Przebiega tu granica występowania buka i brzęka, a w niedużej odległości także modrzewia polskiego, jaworu i cisa. Świerk nasadzony sztucznie, rośnie poza granicą swego naturalnego zasięgu. Rzadko spotykane są w parku także: wierzba czarniawa, sosna Banksa i dąb czerwony. Najliczniej reprezentowanym zespołami są bór mieszany i świeży. W borze mieszanym oznaczono 139 gatunków roślin. Występują tu m.in.: konwalia majowa, śmiałek pogięty, orlica pospolita, wężymord niski, gruszyczka. W borze świeżym spotkać można m.in. widłaki i liczną borówkę czernicę. Z lasów liściastych przeważają dębowo-grabowe, a w nich rosną: zawilce, ziarnopłon wiosenny, kokorycz pełna oraz zdrojówka rutewkowata (jedyne stanowisko na Pomorzu). W olsach występuje długosz królewski, a w grądach – obuwik pospolity[1].
Rezerwaty przyrody[edytuj]
- Rezerwat przyrody Bachotek - torfowiskowy
- Rezerwat przyrody Jar Grądowy Cielęta - leśny
- Rezerwat przyrody Mieliwo - leśny
- Rezerwat przyrody Okonek - torfowiskowy
- Rezerwat przyrody Retno - leśny
- Rezerwat przyrody Rzeka Drwęca - wodny
- Rezerwat przyrody Stręszek - torfowiskowy
- Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie - florystyczny
- Rezerwat przyrody Żurawie Bagno - torfowiskowy
-
Brodnicki Park Krajobrazowy w rejonie jeziora Zbiczno
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||
