Bromek srebra

Bromek srebra
model sieci krystalicznej AgBr
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) bromek srebra Inne nazwy i oznaczenia bromek srebra(I)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	AgBr
Masa molowa	187,77 g/mol
Wygląd	bezwonne, jasnożółte ciało krystaliczne
Minerały	bromargiryt
Identyfikacja
Numer CAS	7785-23-1
PubChem	66199
InChI InChI=1S/Ag.BrH/h;1H/q+1;/p-1 Key=ADZWSOLPGZMUMY-UHFFFAOYSA-M
Właściwości Gęstość 6,473 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny, Ir = 5,2×10−13 w innych rozpuszczalnikach cyjanek potasu i tiosiarczan sodu (bardzo dobrze, tworząc kompleksy) Temperatura topnienia 430, 432, 434 °C Temperatura wrzenia 1300 °C
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki). NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 2 0   Temperatura zapłonu niepalny
Podobne związki
Inne aniony	AgF, AgCl, AgI
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Bromek srebra – nieorganiczny związek chemiczny zaliczany do grupy bromków, sól bromowodoru i srebra. Jest substancją wyjątkowo czułą na światło, pod wpływem którego ciemnieje (następuje wtedy rozpad związku na brom i metaliczne srebro). Dzięki tej właściwości bromek srebra jest podstawowym składnikiem emulsji światłoczułych w błonach fotograficznych.

W przyrodzie występuje jako minerał bromargiryt.

Otrzymywanie

Bromek srebra można otrzymać w wyniku reakcji bromku sodu lub potasu z azotanem srebra w środowisku wodnym:

AgNO
3 + KBr → AgBr↓ + KNO
3

Można go też otrzymać w reakcji bromu ze srebrem, aczkolwiek jest to mniej praktyczne.^{[potrzebny przypis]}

Przygotowywanie nowoczesnych materiałów światłoczułych polega na wytworzeniu emulsji składającej się z kryształów halogenków srebra w żelatynie, która następnie jest nałożona na błonę fotograficzną. Kryształy wytwarza się poprzez strącanie w kontrolowanych warunkach, dzięki czemu mają identyczne rozmiary (najczęściej mniej od 1 μm, każdy zawiera ok. 10¹² atomów srebra), jest to tzw. ziarno^{[potrzebny przypis]}.