Bronchofonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bronchofonia – rodzaj zjawiska akustycznego, możliwego do wywołania podczas osłuchiwania klatki piersiowej.

Podczas osłuchiwania klatki piersiowej prosi się badanego o wypowiedzenie kilku zdań. W przypadku obecności stanu zapalnego i nacieku zapalnego występuje wzmożenie przewodnictwa mowy i wrażenie wzmocnienia głosu. Podobne zjawisko występuje podczas szeptu - zwane jest jednak wówczas pektorylokwią.

W tych samych powstaje również zjawisko egofonii, czyli tzw. objaw koziego beku, charakteryzujący się bardziej nosowym dźwiękiem samogłoski i, który przyjmuje brzmienie bliższe eejj.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Feliks Bolechowski: Podstawy ogólnej diagnostyki klinicznj. Warszawa: PZWL, 1982, s. 296. ISBN 83-200-0465-9.