Bronisław Misztal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Misztal
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1946
Łódź

Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność:
socjologia, globalizacja, socjologia miasta, teoria socjologii, ruchy i zmiany społeczne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1973 – nauki humanistyczne
Instytut Filozofii i Socjologii PAN

Habilitacja

1977 – nauki humanistyczne
Instytut Filozofii i Socjologii PAN

Profesura

30 listopada 2001

Profesor zwyczajny
M.in.

UW, UJ, PAN, Indiana University, Katolicki Uniwersytet Ameryki

Ambasador RP w Portugalii
Okres spraw.

12 czerwca 2012–22 sierpnia 2016

Poprzednik

Katarzyna Skórzyńska

Następca

Jacek Junosza Kisielewski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Bronisław Misztal (ur. 19 maja 1946 w Łodzi) – polski nauczyciel akademicki, profesor, analityk polityczny, publicysta, socjolog, dyplomata. 16 listopada 2011 otrzymał stopień ambasadora tytularnego w polskiej służbie dyplomatycznej[1]. Od czerwca 2012 do 2016 był ambasadorem RP w Portugalii.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia socjologiczne w 1970 na Uniwersytecie Warszawskim[2]. Praca magisterska (Socjologiczne zagadnienia bazaru warszawskiego) uzyskała nagrodę Rektora i została opublikowana w kwartalniku „Studia Socjologiczne” (nr 3, 1971). W 1973 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN[2] na podstawie rozprawy Grupy rówieśnicze młodzieży, która uzyskała w 1974 nagrodę Sekretarza Naukowego PAN za najlepszą pracę doktorską.

W pracy tej analizował sytuację młodzieży na warszawskiej Woli. Stwierdził w niej m.in., że jednym z poważniejszych problemów życia społecznego Woli są zagadnienia ludzi z tzw. marginesu, których peryferyjna część dzielnicy szczególnie przyciąga. Misztal podkreślał dalej w tym wywodzie naukowym, że znajduje to odbicie w klimacie ulic, na których spotyka się nietrzeźwych mieszkańców o podejrzanym wyglądzie[3].

W 1977 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych[2] na podstawie pracy „Zagadnienia społecznego uczestnictwa i współdziałania”. Wskazywał w niej, że procesy walki klasowej angażują we współdziałanie wielkie agregaty jednostek ludzkich[4].

W 1981 otrzymał tytuł Chair Jacques Leclercq w Universite Catholique Louvain-la-Neuve. W 1988 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego (full professor) na Indiana University, a w 2001 tytuł profesorski w Polsce[2]. W latach 1971–1981 był docentem w Polskiej Akademii Nauk, w latach 1995–2000 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Instytucie Socjologii, od 2001 na Uniwersytecie Warszawskim w Centrum Europejskim. W latach 1995–2005 publicysta i współpracownik „Rzeczpospolitej”. Od 2000 do 2003 był profesorem wizytującym Uniwersytetu Katolickiego w Mediolanie. Wykładał na Uniwersytecie Paris VIII (Saint Denis), Claremont Colleges (Kalifornia), Washington University w St.Louis (Missouri). W latach 2005–2011 dziekan Wydziału Socjologii na Katolickim Uniwersytecie Ameryki[5]. Od grudnia 2007 do stycznia 2009 był Dyrektorem Gabinetu Politycznego Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego.

Staż podyplomowy odbył w centrum badania ruchów społecznych na Ecole Pratique des Hautes Etudes w Sorbonie, Uniwersytecie w Chicago (Senior Fulbright Scholar) oraz DAAD Scholar w Bremie. Był dyrektorem wykonawczym Wspólnoty Demokracji[6], organizacji międzyrządowej z siedzibą w Warszawie i Waszyngtonie.

Specjalizuje się w zagadnieniach socjologii, teorii socjologii, globalizacji oraz analizie ruchów i zmian społecznych[2]. Doktorat pod jego kierunkiem napisał Leszek Sibilski.

12 czerwca 2012 został mianowany Ambasadorem RP w Portugalii[7]. Został odwołany z dniem 22 sierpnia 2016[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisław Misztal: Grupy rówieśnicze młodzieży. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974.
  • Bronisław Misztal: Zagadnienia społecznego uczestnictwa i współdziałania. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977.
  • Bronisław Misztal: Socjologia miasta. Warszawa: Instytut Wydawniczy CRZZ, 1978.
  • pod red. Bronisława Misztala: Prywatyzacja szkolnictwa wyższego w Polsce. Kraków: Universitas, 2000. ISBN 83-7052-657-8.
  • Bronisław Misztal: Teoria socjologiczna a praktyka społeczna. Kraków: Universitas, 2000. ISBN 83-7052-749-3.
  • edited by Bronislaw Misztal: Poland after Solidarity. New Brunswick ; Oxford: Transaction Books, 1985. ISBN 0-88738-049-2.
  • edited by Louis Kriesberg, Bronislaw Misztal: Social movements as a factor of change in the contemporary world. Greenwich ; London: JAI Press, 1988, seria: Research in Social Movements, Conflicts, and Change; vol. 10. ISBN 0-89232-723-5.
  • edited by Bronislaw Misztal, Anson Shupe: Religion and Politics in Comparative Perspective: Revival of Religious Fundamentalism in East and West. Praeger, 1992. ISBN 0-275-94218-X.
  • edited by Anson Shupe, Bronislaw Misztal: Religion, Mobilization, and Social Action. Praeger, 1998. ISBN 0-275-95625-3.
  • edited by Bronislaw Misztal, Francesco Villa, Eric Sean Williams: Paul Hanly Furfey’s Quest for a Good Society. Washington: Catholic University of America, 2005, seria: Cultural Heritage and Contemporary Change.; vol. 32. ISBN 1-56518-227-8.
  • bajo la dirección Agnieszka Kopeć, Bronisław Misztal: Beneficios de la tranformación democrática. Instituto Lech Wałęsa, 2009. ISBN 978-83-914121-8-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ordery i odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 16 listopada 2011 [dostęp 2021-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-18].
  2. a b c d e Prof. dr hab. Bronisław Misztal, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-02-25].[martwy link]
  3. Grupy rówieśnicze młodzieży, Ossolineum, Polska Akademia Nauk, Instytut Filozofii i Socjologii 1974, strona 88.
  4. Str. 105 habilitacji.
  5. Celebrating 125 Years of Sociology 1895–2020 [online], sociology.catholic.edu, 2020, s. 10 [dostęp 2021-01-05] (ang.).
  6. Community of Democracies. The Polish Case, community-democracies.org, Warsaw 2010, s. 4 [dostęp 2021-01-05] (ang.).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2012 r. nr 110-27-12 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 535).
  8. Postanowienie nr 110.36.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 lipca 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 766).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 sierpnia 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 651).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]