Bronisława Kawalla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisława Kawalla
Bronisława Kawalla-Ryszka
Imię i nazwisko

Bronisława Maria Kawalla-Ryszka

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1943
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”, DUX

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Bronisława Kawalla, Bronisława Maria Kawalla-Ryszka[1][2] (ur. 11 czerwca 1943 w Krakowie) − polska pianistka, zwyciężczyni Międzynarodowego Konkursu Bachowskiego w Waszyngtonie w 1975 roku, pedagog, profesor zwyczajna sztuk muzycznych[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o dużych tradycjach muzycznych. W roku 1967 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Warszawie, gdzie następnie została zatrudniona. W latach 1970–1971 studiowała w Paryżu u Nadii Boulanger, Monique Haas i Philippe’a Entremonta w Académie Internationale de Maurice Ravel[1]. Wśród wypromowanych przez nią doktorów znalazł się Stefan Łabanowski[3].

Występowała jako solistka w salach koncertowych Europy, Kanady, USA, Azji i Ameryki Łacińskiej. Grała między innymi na festiwalach międzynarodowych w Bratysławie, Mariańskich Łaźniach, Dusznikach, Cheltenham i Baltimore. Koncertowała z orkiestrą Filharmonii Narodowej, Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach (obecnie Narodową Orkiestrą Polskiego Radia), Berliner Sinfonie Orchester, Orkiestrą Radia i Telewizji w Dublinie i innymi[1].

Zapraszana do prowadzenia wykładów i kursów mistrzowskich dotyczących interpretacji Chopina przez uczelnie muzyczne USA, Wielkiej Brytanii, Japonii, Niemiec, Hiszpanii i Szwajcarii.

Nagrała kilka płyt – wśród nich Wariacje Goldbergowskie Johanna Sebastiana Bacha, kilka płyt z utworami Fryderyka Chopina i dwie z muzyką fortepianową XX wieku[4].

Zajmuje się również działalnością społeczną, członkini zarządu Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem, prezeska Towarzystwa im. Fryderyka Chopina[3].

W 2011 roku, z okazji Święta Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5][2].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polskie rodziny muzyczne. Bronisława, Szymon, Stanisław Kawalla (1986, LP) – z Szymonem, Stanisławem i Joanną Kawallami[6]
  • Johann Sebastian Bach Goldberg-Variationen (1990, LP, MC)[7]
  • Kawalla plays Bach (1990, CD)[8]
  • Chopin (2001, CD)[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c prof. Bronisława Kawalla-Ryszka. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. [dostęp 2019-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-03)].
  2. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 lutego 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 47, poz. 528).
  3. a b c Bronisława Kawalla-Ryszka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-12-03].[martwy link]
  4. Bronisława Kawalla. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. [dostęp 2019-12-03].
  5. Odznaczenia państwowe z okazji Święta Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. [w:] prezydent.pl [on-line]. 2011-02-22. [dostęp 2019-12-03].
  6. Polish Musical Families - Kawallowie. [w:] Katalog Polskich Płyt Gramofonowych [on-line]. Jacek Żyliński. [dostęp 2019-12-03].
  7. Bronisława Kawalla Bach - Wariacje Goldbergowskie. [w:] Katalog Polskich Płyt Gramofonowych [on-line]. Jacek Żyliński. [dostęp 2019-12-03].
  8. Fantasias & Fugues BWV 904-909 Discography - Part 5 Complete Recordings 1980-1989. [w:] Bach Cantatas Website [on-line]. Bach Cantatas Website. [dostęp 2019-12-03].
  9. Chopin • Muzyka fortepianowa • Kawalla - Muzyka na poważnie. DUX. [dostęp 2019-12-03].