Brunon Baduszek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brunon Baduszek
niem Bruno Baduschek
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1885
Brno

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

1903–1929

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Dywizjon Żandarmerii
9 Dywizjon Żandarmerii

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Komandor Orderu Korony Rumunii Order Medżydów (Imperium Osmańskie)

Brunon Ernest Emil Baduszek (ur. 16 sierpnia 1885 w Brnie, zm. ?) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 sierpnia 1885 w Brnie. Był narodowości polskiej, wyznania ewangelicko-reformowanego[1]. W czerwcu 1911 został przeniesiony z c. i k. 20 pułku piechoty w Krakowie do cesarskiej i królewskiej żandarmerii[2]. Do 1918 pełnił służbę w Krajowej Komendzie Żandarmerii Nr 5 dla Galicji we Lwowie. Na rotmistrza został awansowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915[3].

9 września 1920 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza żandarmerii, zaliczony do Rezerwy armii, z równoczesnym powołaniem do czynnej służby na czas wojny[4]. 30 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w korpusie żandarmerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę oficera sztabowego przy Żandarmerii Polowej[5]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 6 dywizjonie żandarmerii Polowej Etapowej, a jego oddziałem macierzystym był 6 dywizjonu żandarmerii wojskowej[6].

Od 19 marca 1922 był dowódcą 6 dywizjonu żandarmerii we Lwowie[7][8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 3. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[9]. 17 marca 1927 został przeniesiony do 9 dywizjonu żandarmerii w Brześciu na stanowisko dowódcy dywizjonu[10][11]. 12 marca 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[12]. Z dniem 31 sierpnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI”[14]. W 1935 mieszkał we Lwowie przy ulicy Kochanowskiego 75[15].

Był żonaty z Emą Grögler, z którą się rozwiódł. Miał syna Detleva (ur. 26 lutego 1913), który ożenił się z Karoliną Dostalik[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Borowski 2019 ↓, s. Karta ewidencyjna.
  2. ↑ Kronika ↓.
  3. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 651.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 22 września 1920 roku, s. 903.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 691.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 403.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1058, 1063.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 962, 965.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 291153.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 671, 674.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 88.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 215.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 359, 975.
  15. ↑ KAM 1935 ↓, s. 18.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 22.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 19 lutego 1924 roku, s. 73.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brunon_Baduszek&oldid=71889587”