Nematus pavidus
| Nematus pavidus | |
| Serville, 1823 | |
.jpg) Imago | |
 Gąsienice | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Nematus pavidus |
Nematus pavidus, brzęczak – gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Gatunek szeroko rozpowszechniony w Europie. Notowany w Austrii, na Białorusi, w Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, we Francji, w Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, na Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, na Węgrzech, Ukrainie, w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech[1].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Gąsienice osiągają do 20 mm długości. Ubarwienie ciała w większości zielone, z pierwszym tułowiowym, oraz ostatnimi trzema odwłokowymi segmentami ubarwionymi pomarańczowo. Wzdłuż grzbietu biegną trzy czarne paski, zaś po bokach biegną dwa rzędy czarnych brodawek, w tym dolny tuż nad odnóżami. Głowa czarna, świecąca[2].
Imago osiągają 6 - 7 mm długości. Ubarwienie głowy i grzbietu czarne. Brzuch żółtopomarańczowy – u samców zwykle z czarnymi, poprzecznymi paskami. Nogi w większość żółtawe, czułki czarne. Skrzydła przezroczyste z czarniawymi żyłkami i brązowoczarną pterostygmą[2].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek pospolity, licznie występujący, związany z roślinami z rodzaju brzoza, spotykany również na olszach i topolach[2].
W ciągu roku występują dwie generacje. Imago pierwszego pokolenia spotyka się od kwietnia do czerwca, zaś drugiej w sierpniu i wrześniu. Jaja składane są w gęstych grupach na spodniej stronie liści. Każda samica składa zarówno zapłodnione jak i niezapłodnione jaja. Z tych pierwszych wylęgają się samice, zaś z drugich - w wyniku partenogenezy – samce.
Gąsienice, spotykane w okresie od maja do października, żerują na brzegu liścia, z tylną częścią ciała uniesioną do góry. Larwy są bardzo żarłoczne, i żerują gromadnie, na tym samym liściu bądź gałęzi. Po ich żerowaniu z liści pozostają tylko żyły. Przepoczwarzenie następuje w ziemi w twardym, brązowym kokonie[2].
Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]
Groźny szkodnik na plantacjach wierzby oraz w zieleni ozdobnej. Intensywne żerowanie gąsienic może zmniejszać żywotność roślin oraz obniżać atrakcyjność ich wyglądu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nematus pavidus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. Museum fur Naturkunde Berlin. [dostęp 2020-09-27].
- ↑ a b c d e David F. Alford: Pests of Ornamental Trees, Shrubs and Flowers: A Colour Handbook. Helsinki: Taylor & Francis Group, LLC, 2012. ISBN 978-1-84076-628-8. [dostęp 2020-09-27]. (ang.).