Na mapach:
49°57′48″N 19°38′20″E/49,963333 19,638889

Brzeźnica (powiat wadowicki)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() Urząd gminy w Brzeźnicy | ||
Państwo | ![]() | |
Województwo | małopolskie | |
Powiat | wadowicki | |
Gmina | Brzeźnica | |
Wysokość | 230 m n.p.m. | |
Liczba ludności | 1281 | |
Strefa numeracyjna | (+48) 33 | |
Kod pocztowy | 34-114[1] | |
Tablice rejestracyjne | KWA | |
SIMC | 0047361 | |
![]() |
Brzeźnica – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Brzeźnica, u stóp Pogórza Wielickiego, w dolinie Wisły. Pod względem geograficznym znajdują się w Rowie Skawińskim będącym częścią Bramy Krakowskiej[2].
Miejscowość jest siedzibą gminy Brzeźnica.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0047378 | Dębina | przysiółek |
0047384 | Gradowić | część wsi |
0047390 | Kopań | część wsi |
0047415 | Pasieka | przysiółek |
0047421 | Podlesie | część wsi |
0047438 | Potok | część wsi |
0047444 | Resztówka | część wsi |
0047450 | Zajeziorze | przysiółek |
Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 44.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
* Założona przez Radwanitów w XIII w. Wzmiankowana w 1389 r.
- Już w XIV istniała tutaj komora celna książąt oświęcimskich, a wieś dzieliła się na: Brzeźnicę Malowaną i Brzeźnicę Radwańską.
- W 1440 r. wieś należała do Pakosza h.Radwan; w 1502 r. do Michała Palczowskiego h.Szaszor, a w 1529 r. do Jakuba Palczowskiego.
- W XVIII w. Brzeźnica należała do Mikołaja Radeckiego i rodziny Czartoryskich, a w XIX w. do Brandysów.
- Do 1876 roku właścicielem wsi był Adam Gorczyński, pisarz romantyczny i malarz, potem jego syn Bronisław Gorczyński. Po śmierci ojca Bronisław "porzucił on karierę sędziowską"[5] i osiadł w rodzinnym majątku obejmującym Brzeźnicę Radwańską, Malowaną i Marcyporębę. Wg autora nekrologu kontynuując zamierzenia ojca zorganizował w 1876 roku szkołę w Brzeźnicy[6]. Początkowo mieściła się ona w skromnym budynku drewnianym, potem w jego miejscu powstał okazały budynek murowany, przy wsparciu materialnym dziedzica wsi. Opiekował on się szkołą jako przewodniczący Rady szkolnej miejscowej.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Dwór z końca XVIII w. (Czartoryscy) Rozbudowany w XVIII wieku, położony w ogrodzie krajobrazowym z drugiej połowy XIX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Czas 1912 nr 71 .
- ↑ Czas 1912 nr 71
|