Budka
Budka albo kapotka – odmiana damskiego kapelusza noszonego od XVIII wieku do lat 60 XX wieku.
W XVIII wieku był to rodzaj kapelusza noszonego podczas jazdy wozem konnym otwartym. Zapewniał podczas podróży odrobinę prywatności, osłaniał przed wiatrem, a także chronił przed kojarzoną ze wsią opalenizną.
Do produkcji tych kapeluszy używano aksamitu, atłasu, wzorzystego kretonu, również cienkiego filcu lub słomy. Ozdabiane były koronkami, sztucznymi kwiatami i ptasimi piórami. Nazwa związana jest z podobieństwem rondka do budy na wozie. Po bokach przylegało ono do twarzy, natomiast nad czołem było znacznie uniesione do góry. Wstążki przymocowane do rondka zawiązywało się pod brodą na kokardę. W XX wieku budki były mniejsze, ale nadal bogato zdobione, noszone były przeważnie latem w miejscowościach letniskowych.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających. Warszawa: Muza SA, 2003. ISBN 83-7319-138-0.
