
Budy Łańcuckie
|
||
![]() Kościół pw. Niepokalanego Serca NMP |
||
Państwo | ![]() |
|
Województwo | podkarpackie | |
Powiat | łańcucki | |
Gmina | Białobrzegi | |
Liczba ludności (2011) | 1894[1][2] | |
Strefa numeracyjna | 17 | |
Kod pocztowy | 37-114[3] | |
Tablice rejestracyjne | RLA | |
SIMC | 0643620 | |
![]() |
||
Strona internetowa miejscowości |
Budy Łańcuckie – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, w gminie Białobrzegi[4].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0643637 | Hacklówka | część wsi |
0643643 | Komorno | część wsi |
0643650 | Miasto | część wsi |
0643666 | Pasieka | część wsi |
0643689 | Sachary | część wsi |
0643672 | Szpacówka | część wsi |
0643695 | Zakasprówka | część wsi |
0643703 | Zarzecze | część wsi |
0643710 | Zmysłówka | część wsi |
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Spis treści
Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość położona kilka kilometrów na wschód od Białobrzegów. Rzeka Wisłok dzieli miejscowość na dwie części: Budy Lewe i Budy Prawe. Budy Łańcuckie od północy sąsiadują z Opaleniskami, od wschodu z Laszczynami i Gniewczyną, od południowego wschodu ze Świętoniową, a od zachodu z Korniaktowem. Z wyjątkiem północnej części Bud Łańcuckich Lewych miejscowość leży w obrębie doliny Wisłoka.
Budowa geologiczna i rzeźba terenu[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość leży w obrębie Zapadliska Przedkarpackiego. Taka forma ukształtowania terenu została wykorzystana przez Wisłok, którego dolina na tym odcinku pokrywa się z przebiegiem zapadliska. Rynnę Podkarpacką urozmaicają liczne starorzecza, które w okolicy Bud i sąsiednich miejscowości cechuje różny stopień zachowania i różne rozmiary. Wskazuje to na częste zmiany biegu rzeki i przesuwanie się koryta rzeki na północ. Ostatnia zmiana koryta rzeki na granicy Bud i Świętoniowej w miejscu zwanym "Pelców bród" wystąpiła w roku 1899.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzi od słowa budy - określało ono wówczas prymitywne piece do wypalania węgla drzewnego i potażu. Uzyskiwanie tych produktów było głównym zajęciem dawnych mieszkańców tej osady.
Szkic historyczny[edytuj | edytuj kod]
Pileccy, dziedzice Łańcuta, nadali Budom Łańcuckim przywilej lokacyjny zapewne w XV wieku. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z początku XVII wieku i jest zawarta w rejestrze poborowym ziemi przemyskiej z 1628 roku. Budy Łańcuckie związane były z dobrami łańcuckimi - i tak (jak Łańcut) kolejno po Pileckich należały do Stadnickich, następnie Lubomirskich i w końcu do Potockich.
Obiekty zabytkowe w Budach Łańcuckich:
- Kościół parafialny pw. Niepokalanego Serca NMP,
- Wały Chmielnickiego,
- liczne kapliczki.
W 2006 roku Franciszek A. Kiełbicki napisał książkę "Budy Łańcuckie, rys monograficzno - historyczny."
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Portal polskawliczbach.pl
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2014–03–09]. s. według wyboru.
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Budy 2(3) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- Parafia Rzymskokatolicka w Budach Łańcuckich
|