Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku
| ||
 nr rej. A-226 z 23.11.1990[1]
| ||
c.jpg) Budynek w 2016 roku | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Sanok | |
| Adres | ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 38-500 Sanok (Śródmieście) | |
| Rozpoczęcie budowy | ok. 1860 | |
| Ważniejsze przebudowy | 1912-1926 | |
| Pierwszy właściciel | Tchorzniccy | |
| Kolejni właściciele | Jadwiga Lorenc | |
Położenie na mapie Sanoka   Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku | ||
Położenie na mapie Polski  Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku | ||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku | ||
Położenie na mapie powiatu sanockiego  Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku | ||
 49°33′54,8″N 22°12′04,0″E/49,565222 22,201111
| ||
Budynek przy ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich 1 w Sanoku (także „Lorencówka”) – budynek położony w Sanoku.
Budynek pochodzi z 2. poł. XIX wieku[2]. Pierwotnie stanowił browar rodziny Tchorznickich[2]. Nieopodal (pod późniejszym adresem ulicy Żwirki i Wigury 6 istniał dworek Tchorznickich)[3].
Pierwotnie budynek figurował pod numerem konskrypcyjnym 175[4]. Według innej wersji w XIX wieku browar leżący u styku ulicy z ulicą Szopena leżał pod numerem 214[5]. W późniejszym czasie został przekształcony na dom mieszkalny rodziny Lorenc (w tym Jadwigi)[2][3]. Z tego względu zyskał przydomek „Lorencówka”[2]. W 1931 właścicielami budynku byli spadkobiercy: Tadeusz Lorenc, Maria Bilińska[4].
W latach 60. XX wieku w dwóch pomieszczeniach budynku została ulokowana kierowana przez Wojciecha Kurpika pracownia konserwacji zabytków ruchomych Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (którego siedziba administracyjna mieści się nieopodal, w budynku zajazdu przy ul. R. Traugutta 3)[6].
W latach 90. XX wieku w budynku funkcjonowała kawiarnia „U Hafranka”[7]. Na przełomie XX/XXI wieku w budynku zorganizowano klub „Pani K”[8].
Budynek został wpisany do wojewódzkiego[1] oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Mniszek-Tchorznicki
- Zespół pałacowo-parkowy Rylskich i Tchorznickich w Sanoku
- Kaplica grobowa Rylskich i Tchorznickich w Sanoku
- Zabytki Sanoka
- Lista zabytków w gminie Sanok w artykule „Wiki Lubi Zabytki”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie. 2020-09-30. s. 144. [dostęp 2016-10-19].
- ↑ a b c d Agata Skowrońska-Wydrzyńska, Maciej Skowroński: Sanok. Zabytkowa architektura miasta. Sanok: San, 2004, s. 17. ISBN 83-919725-2-6.
- ↑ a b Edward Zając. Zostało ich tak niewiele. „Gazeta Bieszczadzka”, s. 8, Nr 9 (136) z 9 maja 1997.
- ↑ a b Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 97.
- ↑ Wojciech Sołtys. Z dziejów Sanoka pod zaborami. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 27, s. 94, 1981. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Stefan Stefański. Cele i osiągnięcia Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku w latach 1958-1969. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 10, s. 22, 1969.
- ↑ Królewskie Wolne Miasto Sanok. Informator miejski. Bydgoszcz: Journal, 1995, s. 31. ISBN 83-86002-54-9.
- ↑ Klub Pani K. pkt.pl. [dostęp 2016-09-06].
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 1. [dostęp 2016-10-19].