Bugatti Royale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Bugatti Typ 41 "Royale"
Bugatti Typ 41 "Royale"
Producent Bugatti
Okres produkcji 1929–1933[1]
6 egzemplarzy
Dane techniczne
Silniki S8 12 763 cm³[1]
275 - 300 KM[1]
Długość 6400 mm
Masa własna 3175 kg
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Bugatti Typ 41 vl bicolor TCE.jpg

Bugatti typ 41 bardziej znany jako "Royale" – limuzyna produkowana w latach 1929–1933 przez francuskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne Bugatti[1].

W początku kwietnia 1913 roku Ettore Bugatti tak pisał do swojego przyjaciela o swoim pomyśle na nowy model: Samochód będzie większy niż Hispano-Suiza, ale jednocześnie lżejszy i bez problemu osiągał będzie 150 km/h. Wewnątrz auta zapewniona będzie całkowita cisza. Nie muszę Ci pisać, że produkcja będzie bardzo ograniczona. Każdy samochód będzie dostarczany do klienta po przejechaniu 1 000 km jazdy testowej oraz będzie objęty 5 letnią gwarancją. Auto będzie wyjątkowo drogie i nie będzie się go dało porównać z żadnym innym pojazdem tej klasy.

W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku dla członków rodziny.

Na targach motoryzacyjnych Olympia Show w Londynie w roku 1932 jedno z podwozi było oferowane za cenę 6 500 funtów, która stanowiła równowartości dwóch egzemplarzy najdroższego w owym czasie modelu Rolls-Royce.

Dane techniczne[edytuj]

Ogólne:

  • Lata produkcji: 1929 - 1933
  • Cena w chwili rozpoczęcia produkcji (1932):6 500 GBP(za podwozie)
  • Liczba wyprodukowanych egzemplarzy : 6
  • Zbiornik paliwa: 190 litrów
  • Masa własna: 3175 kg
  • Długość nadwozia : 6,4 m

Opony:

  • Przód: 6.75 R 24
  • Tył: 6.75 R 24

Osiągi:

  • Prędkość maksymalna: 161 km/h[1]
  • Moc maksymalna: 275 - 300 KM[1]
  • Przyspieszenie 0-97km/h: 18 sek.[1]

Napęd:

  • Typ silnika: R8[1]
  • Pojemność: 12 763 cm³[1]
  • Napęd: tylna oś

Ciekawostki[edytuj]

W 1983 roku sprzedano jeden z egzemplarzy Royale: 1931 Coupe Kellner za 8 700 000 USD, w 1986 kolejny za 6 500 000 USD. Do dnia dzisiejszego żaden z obecnych właścicieli nie zdecydował się na sprzedanie swojego auta.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Simon Heptinstall: 1001 samochodów o których marzysz. Poznań: Elipsa, 2012, s. 74. ISBN 978-83-245-9617-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bugatti_Royale&oldid=47410144”