Bujaków (Mikołów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bujaków
część miasta i sołectwo Mikołowa
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

mikołowski

Miasto

Mikołów

W granicach Mikołowa

30 grudnia 1994

SIMC

0941286

Położenie na mapie Mikołowa
Mapa konturowa Mikołowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bujaków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Bujaków”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bujaków”
Położenie na mapie powiatu mikołowskiego
Mapa konturowa powiatu mikołowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Bujaków”
Ziemia50°11′17″N 18°48′07″E/50,188056 18,801944
Przydrożna kapliczka w Bujakowie
Kościół św. Mikołaja w Bujakowie (widok od wschodu)
Kościół św. Mikołaja w Bujakowie (widok od wschodu)

Bujaków (niem. Bujakow) – część miasta i jednostka pomocnicza gminy (sołectwo) miasta Mikołów.

Dawniej wieś, położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 925.

Według danych z 31 grudnia 2010 roku sołectwo miało 1899 mieszkańców.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Bujaków wzięła się od słowa „buj”, które oznaczało „dziki”. Osobę przezywaną „bujakiem” charakteryzowało gwałtowne uosobienie[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawia się na przełomie XIII i XIV wieku. Pierwszym właścicielem wsi był Piotr z Bujakowa, wzmiankowany w 1454 roku[2]. Rodzina Bujakowskich posiadała wieś do XVIII wieku. W tym też czasie we wsi pojawiła się huta szkła, a w następnym stuleciu kopalnie węgla, kiedy osadę kupił Karol Godula[3]. Od 1922 roku Bujaków znalazł się w Polsce, początkowo w powiecie rudzkim, a następnie w rybnickim.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bujaków. W latach 1975-1995 wieś administracyjnie należała do województwa katowickiego.

W latach 1973-77 w gminie Ornontowice[4], w 1977-94 w gminie Gierałtowice[5]. 30 grudnia 1994[6] Bujaków przyłączono jako sołectwo do Mikołowa.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół św. Mikołaja w Mikołowie-Bujakowie (ok. 1500 r.) – murowany. Wewnątrz zabytkowa chrzcielnica z przełomu XV/XVI w. Ściany prezbiterium i kaplic wykonano renesansową techniką – sgraffito i ozdobiono malowidłami.
  • Kapliczka (I poł. XVII w.) – w kształcie rotundy, kryta gontem, z kogutem na szpicy. Według legendy została zbudowana na pamiątkę jednej z potyczek wojny trzydziestoletniej. Została wzniesiona na kopcu,pod którym być może spoczywa 200 szwedzkich żołnierzy poległych w boju[7].
  • Studnia (1604 r.) – w Ogrodzie parafialnym Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Środowiska Naturalnego.

Atrakcje[edytuj | edytuj kod]

  • Ogród parafialny Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Środowiska Naturalnego – założony w 1976 roku przez ks. kan. Jerzego Kempę. Zajmuje obszar ok. 1 ha. Miejsce jest bardzo bogate w drzewa, krzewy i kwiaty.
  • Śląski Ogród Botaniczny – znajduje się na granicy Bujakowa i Mokrego. Jest to największy w Polsce ogród tego typu. Powstał w 2003 roku.

Znane osoby pochodzące z Bujakowa[edytuj | edytuj kod]

  • Konstanty Wolny (1877-1940) – polski działacz narodowy i społeczny na Górnym Śląsku, współautor ustawy o autonomii polskiej części Górnego Śląska, pierwszy marszałek Sejmu Śląskiego, dziekan Rady Adwokackiej w Katowicach i prezes Automobilklubu Śląskiego
  • ks. Franciszek Górek

Sport[edytuj | edytuj kod]

Mieści się tu klub piłkarski o nazwie LKS 45 Bujaków grający obecnie w zabrzańskiej B-klasie. W 2014 roku została także zgłoszona druga drużyna do rozgrywek w C-klasie, debiut w grze o punkty drużyna rozpoczęła od zwycięstwa nad klubem Orły Bojszów (4:3).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. L. Musioł, Bujaków. Monografia historyczna gminy i parafii, 1995.
  2. J.Horwat, Z.Jedynak, Z.Kiereś, Szlachta górnośląska, 2008.
  3. Sołectwa i dzielnice
  4. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
  5. Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 14
  6. Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 671
  7. Jan Górecki, Krzyże i kapliczki w pejzażu górnośląskim, 1999.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]