Bujar Nishani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bujar Nishani
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Bujar Faik Nishani
Data i miejsce urodzenia 29 września 1966
Durrës
Prezydent Albanii
Okres od 24 lipca 2012
do 24 lipca 2017
Poprzednik Bamir Topi
Następca Ilir Meta
Minister spraw wewnętrznych Albanii
Okres od kwietnia 2011
do czerwca 2012
Przynależność polityczna Demokratyczna Partia Albanii
Poprzednik Lulzim Basha
Następca Flamur Noka
Minister sprawiedliwości Albanii
Okres od września 2009
do kwietnia 2011
Przynależność polityczna Demokratyczna Partia Albanii
Poprzednik Engelejd Alibeaj
Następca Eduard Halimi
Minister spraw wewnętrznych Albanii
Okres od marca 2007
do września 2009
Przynależność polityczna Demokratyczna Partia Albanii
Poprzednik Gjergj Lezhja
Następca Lulzim Basha
podpis
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Order Stara Płanina (Bułgaria) Krzyż Orderu Pro Merito Melitensi
Multimedia w Wikimedia Commons

Bujar Faik Nishani (ur. 29 września 1966 w Durrësie[1]) – albański polityk, wykładowca i urzędnik państwowy, deputowany, minister spraw wewnętrznych oraz sprawiedliwości, w latach 2012–2017 prezydent Albanii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1988 ukończył studia w akademii wojskowej Akademia Ushtarake „Skënderbej” w Tiranie. Odbył studia podyplomowe z zarządzania w obronności w Stanach Zjednoczonych (1996). Został też absolwentem prawa na Uniwersytecie Tirańskim (2004), na tej samej uczelni w 2005 uzyskał magisterium z europeistyki. Od 1988 przez pięć lat był wykładowcą na macierzystej akademii wojskowej[2].

W 1991 wstąpił do Demokratycznej Partii Albanii[1]. W 1993 został dyrektorem do spraw stosunków zagranicznych w ministerstwie obrony, a w 1994 stanął na czele departamentu do spraw kontaktów z NATO w ministerstwie spraw zagranicznych. W 1996 dołączył do gabinetu politycznego ministra obrony[1][2]. W 1997 jego ugrupowanie utraciło władzę, został wówczas przewodniczącym organizacji pozarządowej działającej na rzecz integracji Albanii z NATO[1]. W 2001 stanął na czele stołecznych struktur demokratów, później dołączył do centralnych władz ugrupowania. W 2003 wszedł w skład rady miejskiej Tirany. W wyborach w 2005 i 2009 uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Albanii[2].

Był członkiem rządów Salego Berishy. Od marca 2007 do września 2009 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Od września 2009 do kwietnia 2011 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości. W kwietniu 2011 ponownie stanął na czele resortu spraw wewnętrznych[2]. W lipcu 2012 upływała kadencja prezydenta Bamira Topiego. Główne ugrupowania (rządzący demokraci i opozycyjni socjaliści) nie byli w stanie dojść do porozumienia. W pierwszych trzech turach (z 30 maja, 4 czerwca i 8 czerwca 2012) nie przeprowadzono głosowania nad żadnym kandydatem (wymagana była wówczas większość 84 głosów w parlamencie). Demokratyczna Partia Albanii wysunęła wówczas kandydaturę Bujara Nishaniego[1]. 11 czerwca 2012 parlament w czwartej turze (w której wystarczyła zwykła większość) wybrał go na urząd prezydenta Albanii. W głosowaniu wzięło udział 76 deputowanych (na 140), a kandydat demokratów otrzymał 73 głosy[3]. W tym samym miesiącu zakończył pełnienie funkcji ministra[2].

Urząd prezydenta objął 24 lipca 2012[4]. Pierwszą zagraniczną wizytę złożył w tym samym roku w Kosowie[5]. W 2016 podczas przemówienia w Organizacji Narodów Zjednoczonych poparł ratyfikację paryskiego porozumienia klimatycznego, zwiększanie pomocy humanitarnej w miejscach objętych konfliktami zbrojnymi oraz przestrzeganie zobowiązań poszczególnych państw w zakresie bezpieczeństwa[6]. W 2017 uhonorował grupę Albańczyków którzy podczas II wojny światowej ratowali Żydów[7].

Jego pięcioletnia kadencja upłynęła 24 lipca 2017[4]. Objął później stanowisko przewodniczącego rady krajowej Demokratycznej Partii Albanii[8].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną jest Odeta Nishani z domu Kosova, z którą ma dwoje dzieci: syna Ersiego i córkę Fionę[9][10].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Bujar Nishani, cidob.org [dostęp 2021-09-18] (hiszp.).
  2. ↑ a b c d e Bujar Nishani, president.al [zarchiwizowane 2014-10-19] (ang.).
  3. ↑ Bujar Nishani ZGJIDHET PRESIDENT me 73 vota pro, gazetatema.net, 11 czerwca 2012 [zarchiwizowane 2012-06-13] (alb.).
  4. ↑ a b Leaders of Albania, zarate.eu [dostęp 2021-09-17] (ang.).
  5. ↑ Presidenti Nishani dhe Presidentja e Kosovës, Jahjaga zhvillojnë takimin e parë zyrtar mes tyre në Prishtinë, president.al, 30 sierpnia 2012 [zarchiwizowane 2017-12-01] (alb.).
  6. ↑ At UN, Albania highlights efforts to join EU, support for international recognition of Kosovo, un.org, 23 września 2016 [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  7. ↑ Fatjona Mejdini, Albania Honours Families That Sheltered Jews From Holocaust, balkaninsight.com, 27 stycznia 2016 [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  8. ↑ Bujar Nishani, jashtë listave të PD-së, tvklan.al, 16 maja 2021 [dostęp 2021-09-18] (alb.).
  9. ↑ Profil, kush është Bujar Nishani, kandidati i mazhorancës për President!, utv-news.tv, 11 czerwca 2012 [zarchiwizowane 2012-06-16] (alb.).
  10. ↑ Odeta Nishani – The First Lady of Albania, president.al [zarchiwizowane 2014-07-15] (ang.).
  11. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 27 lutego 2014 [dostęp 2021-09-18] (wł.).
  12. ↑ Nishani dekorohet nga homologu bullgar me Urdhrin 'Stara Planina', shqiptarja.com, 2 czerwca 2016 [zarchiwizowane 2016-08-04] (alb.).
  13. ↑ Grand Master Fra’ Matthew Festing receives the President of Albania Bujar Nishani on an official visit, orderofmalta.int, 7 listopada 2016 [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  14. ↑ Awarded Honours, president-ksgov.net [dostęp 2021-09-18] (ang.).
Prezydenci Albanii
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bujar_Nishani&oldid=64936455”