51°56′43″N 16°24′43″E/51,945278 16,411944Bukówiec Górny
| ||||
| ||||
.jpg) Rzeźby ludowe w centrum wsi | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Powiat | leszczyński | |||
| Gmina | Włoszakowice | |||
| Liczba ludności (2008) | 1645 | |||
| Strefa numeracyjna | 65 | |||
| Kod pocztowy | 64-140[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | PLE | |||
| SIMC | 0377638 | |||
Położenie na mapie gminy Włoszakowice  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego  | ||||
| 51°56′43″N 16°24′43″E/51,945278 16,411944
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Bukówiec Górny – duża wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Włoszakowice[2][3], w południowo-zachodniej Wielkopolsce z doskonale zachowanym, wciąż żywym folklorem.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0377644 | Janówko | część wsi |
| 1007300 | Mały Koniec | część wsi |
| 1007317 | Wielki Koniec | część wsi |
Krótka historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1210 roku, wiadome jest jednak, że osada istniała tu już wiele lat wcześniej. Historię wsi spisaną przez Stanisława Malepszaka wydano w obszernej monografii "Bukówiec Górny na tle dziejów krainy przemęckiej" (Leszno 1993). Zachowane od końca XVI wieku księgi parafialne wskazują na wielowiekowe tradycje chłopskich rodów. Bukówiec Górny znany był z patriotyzmu. Przez cały okres zaboru pruskiego nie zdarzył się ani jeden przypadek osadnictwa niemieckiego, mieszkańcy wsi wzięli też liczny udział w powstaniu wielkopolskim.
Organizacje społeczne i artystyczne[edytuj | edytuj kod]
Pewna hermetyczność społeczności bukówieckiej w okresie zaboru miała duży wpływ na zachowanie się starych zwyczajów, obrzędów, strojów, tańca i śpiewu oraz tradycyjnego muzykowania na dudach i skrzypcach podwiązanych. W okresie międzywojennym w Bukówcu działało 14 organizacji społecznych i zespołów artystycznych. Obecnie działają tu: Zespół Regionalny, Kapela Dudziarska "Manugi", Zespół Śpiewaczy przy Klubie Złotej Jesieni, Zespół Śpiewaczy przy Kole Gospodyń Wiejskich, kabaret "Dziura" (propagujący gwarę wielkopolską) oraz zespoły szkolne: Szkolny Zespół Regionalny, Zespół Gimnastyki Akrobatycznej "Sokolik" i Zespół Muzyczno-Teatralny. Bukówieckie organizacje (Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół", Ochotnicza Straż Pożarna, Kółko Rolnicze) oraz Urząd Gminy i GOK Włoszakowice przygotowują co roku liczne imprezy, najbardziej znane to: Ogólnopolski Bieg "Sokoła", Konkurs w Powożeniu Zaprzęgami im. J. Lipowego, Konkurs Kapel Dudziarskich im. Braci Ratajczaków, Międzywojewódzki Sejmik Teatrów Wiejskich, Dożynki Wiejskie, Jarmark Rolniczy połączony z Powiatową Wystawą Koni Hodowlanych.
W Bukówcu, w 1920 roku, urodziła się Marianna Dudek-Maćkowiak, polska pisarka i poetka ludowa, muzyk ludowy oraz działaczka społeczna.
Gwara w Bukówcu[edytuj | edytuj kod]
Miejscowa Szkoła organizuje ponadto Konkurs "Mówimy Gwarą". W Bukówcu wciąż żywe są, rzadko gdzie indziej zachowane, zwyczaje i obrzędy: "chodzynie z nowym lotkiem", "lotanie z klekotami", "gwiozdory i gwiozdki". Tu wciąż można zjeść żytni chleb wypieczony w domowym chlebowym piecu i powidła smażone w "koprowych" kotłach. Będąc w Bukówcu warto zobaczyć Izbę Regionalną (chałupę z XIX wieku z autentycznym wyposażeniem) oraz pracownię ludowego rzeźbiarza Jerzego Sowijaka (autora m.in. licznych monumentalnych drewnianych rzeźb o tematyce obyczajowej i sakralnej).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 106 [dostęp 2020-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
| |||||||||||||||||||
