Bukowczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bukowczyk
Państwo

 Polska

Pasmo

Przedgórze Sudeckie
Masyw Brzeźnicy

Wysokość

381, 375 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bukowczyk”
Ziemia50°32′37,77″N 16°47′19,35″E/50,543825 16,788708

Bukowczyk (niem Buche-Berg) – wzgórze o dwóch wierzchołkach wysokości 381 i 375 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Obniżeniu Otmuchowskim. Pod względem administracyjnym położone w woj. dolnośląskim, w pow. ząbkowickim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze położone jest na Przedgórzu Sudeckim, w południowo-zachodniej części Obniżenia Otmuchowskiego, w Masywie Brzeźnicy, około 5 km na północny wschód od centrum miejscowości Bardo i około 5 km na południowy zachód od Ząbkowic Śląskich[1][2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze jest najdalej na wschód położonym wzniesieniem Masywu Brzeźnicy. Na zachód od niego znajduje się kilka mniejszych, bezimiennych wzniesień, a od reszty Masywu oddziela je Przełęcz Braszowicka, którą przebiega droga BraszowiceBrzeźnica[1][2].

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Bukowczyk zbudowany jest z gabra tworzącego masyw gabrowy Brzeźnicy, natomiast wzniesienia na zachód od niego z serpentynitów, należących do masywu serpentynitowego Braszowic[3].

Górnictwo[edytuj | edytuj kod]

Na wschodnim zboczu, przy drodze Wrocław-Kłodzko znajduje się czynny kamieniołom gabra[1].

Szata roślinna[edytuj | edytuj kod]

Wierzchołek i południowe zbocza porastają lasy mieszane, pozostałe zbocza oraz wzgórza na zachód od niego zajęte są przez użytki rolne[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 21 (A-M) Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie, Przedgórze Paczkowskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2008, ISBN 978-83-85773-92-4, s. 156
  2. a b Przedgórze Sudeckie, mapa w skali 1:50 000, Studio Wydawnicze "Plan", Wrocław, bez roku, ISBN 83-921712-3-3
  3. Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972, s. 49-53