Bundeshaus (Berno)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bundeshaus
Ilustracja
Bundeshaus z lotu ptaka
Państwo

 Szwajcaria

Miejscowość

Berno

Położenie na mapie Berna
Mapa konturowa Berna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bundeshaus”
Położenie na mapie Szwajcarii
Mapa konturowa Szwajcarii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bundeshaus”
Ziemia46°56′48″N 7°26′39″E/46,946667 7,444167
Strona internetowa

Bundeshaus – budynek w centrum Berna (przy Bundesplatz), w Szwajcarii. Jest on m.in. siedzibą dwuizbowego parlamentu Szwajcarii (Rady Narodowej i Rady Kantonów), a także Rady Związkowej. Obiekt składa się z trzech połączonych ze sobą części, centralnej (oddanej do użytku w 1902 roku), wybudowanej w stylu neoklasycystycznym, z wysoką wieżą zwieńczoną kopułą, oraz dwóch rozległych bocznych skrzydeł (zachodnim z 1857 roku i wschodnim z roku 1892). Cały budynek rozciąga się na długość ponad 300 m.

Budynek pełen jest kunsztownych detali i dzieł sztuki, m.in. w westybulu w centralnej części znajduje się rzeźba Die drei Eidgenossen autorstwa Jamesa Viberta, salę obrad Rady Narodowej zdobi obraz Die Wiege der Eidgenossenschaft namalowany przez Charlesa Girona, a w sali Rady Kantonów mieści się fresk Die Landsgemeinde wykonany przez Alberta Welti i Wilhelma Balmera[1]. Obiekt uznany jest za zabytek[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wojny domowej (1847) i uchwaleniu nowej konstytucji (1848) Szwajcaria przekształciła się z luźnej konfederacji w nieco bardziej scentralizowaną federację kantonów[3]. Początkowo nierozstrzygniętą kwestią pozostawało to, gdzie będą mieściły się instytucje władz federalnych. Ostatecznie jeszcze w 1848 roku wybór padł na Berno, które de facto stało się tym samym stolicą Szwajcarii (formalnie jednak Szwajcaria nie posiada własnej stolicy)[4].

Początkowo Rada Kantonów obradowała w tzw. Rathaus zum Äusseren Stand, natomiast sesje Rady Narodowej odbywały się w budynku berneńskiego ratusza lub w sali koncertowej budynku zwanego „kasynem”, który znajdował się w miejscu dzisiejszej centralnej części budynku parlamentu. Rada Związkowa miała swą siedzibę w pałacu Erlacherhof[5]. Budowa nowej siedziby tych instytucji (wówczas tzw. Bundes-Rathaus) rozpoczęła się w 1852 roku, a 5 czerwca 1857 roku miało miejsce jej otwarcie. Nowy budynek powstał w stylu arkadowym, na południowo-zachodnim skraju starego miasta. Dziś stanowi on zachodnie skrzydło całego budynku parlamentu[6][7].

W związku ze wzrostem zapotrzebowania na pomieszczenia dla państwowych instytucji, podjęto decyzję o budowie dodatkowego budynku, będącego niemal kopią już istniejącego budynku parlamentu. Nowy obiekt powstał w latach 1888–1892[1] na wschód od starego budynku, w miejscu szpitala uniwersyteckiego, tzw. Inselspital (obiekt ten zakupiono w 1880 roku, w roku 1887 dokonano jego rozbiórki)[8].

Dwa podobne do siebie budynki rozdzielało tzw. „kasyno”. Aby je połączyć, postanowiono zlikwidować „kasyno” i w jego miejscu wybudować monumentalną, neoklasycystyczną budowlę spajającą obie części. Obiekt (centralna część budynku parlamentu) powstał w latach 1894–1902 (otwarcie 1 kwietnia 1902 roku)[7]. W budynku umieszczono m.in. nowe sale obrad Rady Narodowej i Rady Kantonów, a także imponujący, przestronny westybul. Znajdującą się w zachodnim skrzydle starą salę obrad Rady Narodowej zaadaptowano na bibliotekę, a salę Rady Kantonów przerobiono na biura[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b DAS PARLAMENTSGEBÄUDE. www.parlament.ch. [dostęp 2021-02-28]. (niem.).
  2. Bundeshaus. api.geo.admin.ch. [dostęp 2021-02-28]. (niem.).
  3. Piotr Szlanta: NARODZINY NOWOCZESNEJ SZWAJCARII. www.mowiawieki.pl. [dostęp 2021-02-28]. (pol.).
  4. Olivier Pauchard: Why is Bern the capital of Switzerland?. www.swissinfo.ch, 28 listopada 2018. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
  5. Europäische Denkmaltage: Führungen durch den Erlacherhof. www.bern.ch, 5 września 2017. [dostęp 2021-02-28]. (niem.).
  6. a b PARLIAMENTARY HISTORY. www.parlament.ch. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
  7. a b DER BUND KURZ ERKLÄRT. 2020, s. 38. (niem.).
  8. Geschichte des Bundeshauses. www.srf.ch. [dostęp 2021-02-28]. (niem.).