Bundesliga (niem.Deutsche Bundesliga) – najwyższa w hierarchii klasa męskich rozgrywek piłkarskich w Niemczech. Założona została przez niemiecki związek piłki nożnej – DFB w dniu 28 lipca 1962 roku w Dortmundzie. Rozgrywki zainaugurowano w sezonie 1963/64, natomiast mistrzem Niemiec pomiędzy sezonami 1902/03 a 1962/63 został oficjalnie zwycięzca meczu finałowego rozgrywek DFB, później Oberligi[1][2][3][4].
W Bundeslidze obowiązuje system ligowy, w którym każda z drużyn rywalizuje z pozostałymi drużynami na własnym stadionie oraz na wyjeździe. Zwycięzca Bundesligi zostaje mistrzem Niemiec, a także zagwarantowany ma udział w Lidze Mistrzów . Kolejne miejsca w tabeli ligowej decydują o występie drużyn w poszczególnych europejskich pucharach. Dwa ostatnie zespoły degradowane są do 2. Bundesligi, która od 1974 roku tworzy drugi najwyższy poziom rozgrywkowy w Niemczech. Trzeci zespół od końca, po zakończeniu rozgrywek rozgrywa mecze barażowe z trzecim zespołem 2. Bundesligi o pozostanie w lidze[5].
DFL (stowarzyszenie niemieckich zawodowych klubów piłkarskich) Deutsche Fußball Liga GmbH zajmuje się organizacją i marketingiem zawodowej piłki nożnej w Niemczech. Na szczycie istniejącej spółki od maja 2001 roku stoi Christian Seifert[8].
Zadania DFL są wielorakie. DFL zajmuje się organizacją gier, jest odpowiedzialny za wszystkie 612 meczów (312 w Bundeslidze i drugie tyle w 2. Bundeslidze) oraz mecze barażowe. Swoją pracą stara się zapewnić jak najwyższe standardy oraz konkurencyjność w lidze[8].
Podstawowym działalnością DFL są licencje. DFL obejmuje licencjonowanie 36 profesjonalnych klubów Bundesligi i 2. Bundesligi. System licencjonowania jest uważany za jeden z najbardziej rygorystycznych w Europie. To głównie, dzięki niemu w 52-letniej historii Bundesligi jeszcze żaden klub w trakcie trwania sezonu nie ogłosił niewypłacalności[8].
W 1932 Felix Linnemann prezydent niemieckiej federacji piłkarskiej - DFB, zaproponował start Reichsligi. Miałaby ona zrzeszać 16 najlepszych klubów w Rzeszy. Szefowie lig związkowych (Gau–lig) odrzucili tę propozycję, która obniżała rangę ich rozgrywek. Gau przed wojną był odpowiednikiem dzisiejszego landu. Po wojnie w NRD wystartowały pierwsze rozgrywki ligowe w Niemczech. DDR-Oberliga zainaugurowała rozgrywki w sezonie 1949/50. Dopiero wiele lat później udało się stworzyć rozgrywki ligowe w zachodnich Niemczech.
Rozgrywki Bundesligi odbywają się od sezonu 1963/1964, wcześniej mistrzów Niemiec wyłaniano w rozgrywkach międzyregionalnych (do 1951 systemem pucharowym, od 1951 do 1963 w dwóch grupach i finale: Oberliga).
Każda drużyna musi posiadać licencję. W przeciwnym razie będzie zdegradowana do amatorskich rozgrywek. Najwyższy ich poziom w Niemczech to Regionalligi, czyli 4 liga. Aby otrzymać licencję klub musi udokumentować stabilność finansową, oraz spełnić wymogi organizacyjne i infrastrukturowe (głównie stadiony). Żaden klub nie spełniający tych wymogów nie gra powyżej 4 ligi. Jednym z wymogów jest, by wydatki na pensje zawodników nie przekraczały określonych kwot.
Prawa do transmisji meczów Bundesligi w Niemczech ma telewizja Sky Deutschland (dawniej pod nazwą Premiere). W Polsce Bundesligę można oglądać w telewizji Eleven Sport[9].
Licząc od początku historii rozgrywek do 2012 roku występy w Bundeslidze zaliczyło 52 kluby. SC Paderborn 07, który awansował do sezonu 2014/15, jest 53. klubem w najwyższej niemieckiej klasie rozgrywkowej. Jedynym klubem, który grał we wszystkich 52 sezonach Bundesligi, jest Hamburger SV (następny jest Werder Bremen – 51, dalej FC Bayern München i VfB Stuttgart – po 50 sezonów).
2016/2017
Niemcy.gif){kind=small}
Bayern Monachium (2016/2017)
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
