Bylica roczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bylica roczna
Ilustracja
Morfologia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

bylica

Gatunek

bylica roczna

Nazwa systematyczna
Artemisia annua L.
Sp. Pl.: 847 (1753) 847 1753[3]
Synonimy
  • Artemisia annua f. annua
  • Artemisia chamomilla C.Winkl[3].
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Bylica roczna (Artemisia annua L.) – gatunek roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae)[4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Naturalny obszar występowania bylicy rocznej obejmuje południowo-wschodnią Europę i zachodnią Azję. Pod koniec XIX wieku została wraz z bawełną, zbożem i wełną zawleczona do Europy Zachodniej i Południowej[5]. Później rozprzestrzeniła się na pozostałe rejony Europy, południową Rosję, Iran, Afganistan, Pakistan, Indie, południowe Chiny oraz Kanadę i Stany Zjednoczone[6]. Dalej rozprzestrzenia się po świecie i obecnie występuje także w Argentynie, Azji Południowej i Nowej Zelandii[7]. Na terenie Polski najstarsze dane o jej występowaniu pochodzą z 1871 roku (Wielkopolska). Jest dość rzadka; występuje głównie w południowych regionach Polski, w niektórych miejscach tylko okazjonalnie, nieco częściej na Górnym Śląsku i Lubelszczyźnie. We florze Polski jest kenofitem, w niektórych regionach (np. w Lubelszczyźnie) ma status epekofita[5], a w niektórych efemerofita[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Dorastająca do 30–200 (wyjątkowo do 300) cm wysokości. Zazwyczaj jest jedna łodyga, wyprostowana, zielona, z wiekiem zmieniająca barwę na czerwonobrązową, naga lub słabo owłosiona[6].
Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście z charakterystycznymi jamkami[5]. Mają jasnozieloną barwę, 2–5 (wyjątkowo do 10) cm długości oraz 2–4 cm szerokości[6]. Dolne są 3–krotnie pierzastosiecznei wyrastają na ogonkach, środkowe 2–krotnie pierzastosieczne, a górne lancetowate i siedzące[5].
Kwiaty
Drobne, zwisające koszyczki kwiatowe, na licznych odgałęzieniach zebrane w groniasty kwiatostan. U podstawy każdego koszyczka znajduje się 6 ciemnozielonych podsadek[6]. Koszyczki krótkoszypułkowe, kulistojajowate, o średnicy około 1–2 mm. U. Dno koszyczka nagie. Listki okrywy w dwóch warstwach; w warstwie zewnętrznej są krótkie i równowąskie, w wewnętrznej dłuższe, jajowate o błoniastych brzegach. W koszyczku występują wyłącznie kwiaty rurkowate. Na brzegach koszyczka są to niemal nitkowate 2–3 ząbkowe kwiaty żeńskie o ogruczolonej koronie. W środku koszyczka znajdują się 5–ząbkowe kwiaty obupłciowe o nagiej koronie. Wewnątrz kwiatów słupek z owłosionym w górnej części znamieniem i 5 pręcików z zaostrzonymi na szczycie pylnikami[5].
Owoc
Długa, odwrotnie jajowata i nieco spłaszczona niełupka o długości do 0,8 mm[5].
Gatunki podobne
Od Artemisia biennis Willd. różni się podwójnie lub potrójnie pierzastymi liśćmi oraz bardziej rozpierzchłymi kwiatostanami[6].
Kwiatostan
Liście
Nasiona
Pęd

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój
Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do lipca[5]. Kwiaty są przedprątne, bez miodników, zapylane przez błonkówki. Nasiona rozsiewane przez wiatr (anemochoria)[9]. Kwiaty są bezwonne, chociaż liście wydzielają słodki aromat[6].
Siedlisko
Roślina ruderalna. Rośnie na poboczach dróg, terenach kolejowych, rumowiskach, nieużytkach[5].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 18[8].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jej ziele wykazuje właściwości bakteriobójcze. W niektórych regionach świata, zwłaszcza w południowo-wschodniej i środkowej Azji jest używane w lecznictwie[5]. Zawiera substancje, które są pomocne w leczeniu malarii[6]. Z korzenia dawniej otrzymywano żółty barwnik[5]. W Polsce bywa uprawiana[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. ↑ a b Artemisia annua L. (ang.). The Plant List. [dostęp 2014-10-30].
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. ↑ a b c d e f g h i j Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.
  6. ↑ a b c d e f g Artemisia annua – Detail (ang.). Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-10-30].
  7. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-02-131-17].zły zapis daty dostępu
  8. ↑ a b c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  9. ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bylica_roczna&oldid=66892353”