Całkowity opór obwodowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Całkowity opór obwodowy, całkowity obwodowy opór naczyniowy (ang. Total Peripheral Resistance – TPR) – termin medyczny używany w celu określenia całkowitego oporu przepływu krwi w naczyniach. Jest sumą poszczególnych oporów obwodowych.

Opór obwodowy można wyliczyć ze wzoru gdzie jest różnicą ciśnień pomiędzy początkiem a końcem badanego odcinka, a to przepływ przez naczynia. Dla krążenia systemowego całkowity opór obwodowy będzie to stosunek pomiędzy różnicą średniego ciśnienia aortalnego (średnio 100 mm Hg) i ciśnienia w prawym przedsionku (średnio 0 mm Hg), a pojemnością minutową serca (średnio 5 l/min), czyli

Całkowity opór naczyniowy w krążeniu płucnym jest średnio 10 razy mniejszy od oporu w krążeniu systemowym.

Jednostką oporu przepływu jest PRU (Peripheral Resisitance Unit), czyli taki opór, przy którym ciśnienie napędowe 1 mm Hg wystarczy do przesunięcia przez badany odcinek 1 ml krwi w ciągu 1 min. w przeliczeniu na 100 g tkanki przez którą odbywa się przepływ.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]