Cabernet cortis
 Grono cabernet cortis | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Najstarsza nazwa |
Freiburg 437-82 R |
| Hodowca |
Norbert Becker |
| Rok wyhodowania |
1982 |
| Pochodzenie | |
| Ważne regiony uprawy |
Niemcy |
| Identyfikator VIVC |
20005 |
| Przeznaczenie owoców |
wino |
| Kolor skórki |
granatowoczarna |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie |
początek października |
| Mrozoodporność |
ok. -24 °C |
| Min. suma temp. (SAT) |
2600 |
| GDDC |
1060 |
Cabernet cortis – mieszaniec wielokrotny odmian winorośli: cabernet sauvignon x solaris z przewagą genów winorośli właściwej (Vitis vinifera)[1][2]. Odmiana została wyhodowana we Fryburgu Bryzgowijskim w Niemczech przez Norberta Beckera w 1982 roku[1][2].
Cabernet cortis pozwala na wytwarzanie win w typie cabernet i może być sadzony tam, gdzie cabernet sauvignon nie dojrzewa zadowalająco.
Z analogicznego krzyżowania powstała odmiana cabernet carol[1], ale popularnością nie dorównuje cabernet cortis.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wzrost krzewów średnio silny, pokrój wyprostowany. Liście trój- lub pięcioklapowe, duże, ciemnozielone z niezbyt głębokimi zatokami. Grona średniej wielkości cylindryczno-stożkowate, średnio zwarte. Jagody granatowoczarne z woskowym nalotem, małe i kuliste[3].
Fenologia[edytuj | edytuj kod]
Rozwój wiosenny rozpoczyna wcześnie, nieco wcześniej niż pinot noir[1]. Owoce dojrzewają w podobnym terminie co odmiany regent i około 2-3 tygodnie wcześniej niż cabernet sauvignon. Wytrzymuje mrozy do ok. -24 °C, większe niż rodzicielska odmiana cabernet sauvignon.
Cięcie[edytuj | edytuj kod]
Krzewy plonują dobrze przy różnych formach prowadzenia i cięciu 3-5 pąków na łozie[3].
Choroby[edytuj | edytuj kod]
Cabernet cortis jest odmianą zaliczaną do odporniejszych na choroby grzybowe (z wyjątkiem mączniaka prawdziwego[1]) niż klasyczne winorośle[3].
Dojrzewanie[edytuj | edytuj kod]
Kolekcja polowa, Skierniewice 2009: termin zbioru – 21 września; masa gron 148 g; masa jagody 1,68 g; zawartość ekstraktu w jagodach określana refraktometrem – 20,8%[3].
Rozpowszechnienie[edytuj | edytuj kod]
Odmiana została dopuszczona do uprawy w Niemczech w 2003[1]. Kilku producentów oferuje wina jednoszczepowe z odmiany[1]. Niewielkie winnice istnieją także w Szwajcarii, Włoszech, Danii[1] i Polsce[4][5].
Wino[edytuj | edytuj kod]
Wino bardzo dobrej jakości, w typie win z Bordeaux, o zauważalnym poziomie garbników i intensywnym kolorze, parametrami najbardziej zbliżone do cabernet sauvignon[3][1].
Centrum Badawcze Laimburg przeprowadziło analizę moszczu i wina tej odmiany. Z analizy tej wynika, że cabernet cortis bogaty jest w garbniki i polifenole, a także charakteryzuje się bardzo bogatym spektrum aromatycznym z silnie zaznaczonymi nutami owocowymi[6].
Polskie wina z tej odmiany: wino cabernet cortis 2012 [4][5].
Wina odmianowe z cabernet cortis zdobywają wysokie trofea (98 punktów i Wielki Złoty Medal) na międzynarodowym konkursie win PIWI 2013 (fungus resistant grape varieties)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 150-151. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ a b Cabernet cortis w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 48.
- ↑ a b Winnica Srebrna Góra. 2013. [dostęp 2014-01-05].
- ↑ a b cabernet cortis 2012 - recenzja. 2013. [dostęp 2014-01-05].
- ↑ Ulrich Pedri: Analiza moszczu i wina Cabernet Cortis. 2011. [dostęp 2014-01-05]. (wł.).
- ↑ International competition PIWI varieties of wine. 2013. [dostęp 2016-03-03].
