Calathus
| Calathus | |
| Bonelli, 1811 | |
 Calathus mollis | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj |
Calathus |
Calathus – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Pterostichinae.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze, jak na biegaczowate, średniej wielkości. Ciało całkiem płaskie i owalne w obrysie. Stopy z wierzchu nieowłosione. Pazurki stóp ząbkowane. Na goleniach przednich odnóży obecne wcięcie. Ostatni segment głaszczków wargowych wąski (nierozszerzony)[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owady te zasiedlają różne środowiska, preferując jednak gleby piaszczyste[1].
W Europie występuje około 40 gatunków, głównie na południu kontynentu[1]. Z Polski wykazano 8 następujących taksonów[2]:
- Calathus (Calathus) fuscipes fuscipes Goeze, 1777
- Calathus (Neocalathus) erratus erratus (C. R. Sahlberg, 1827)
- Calathus (Neocalathus) ambiguus ambiguus (Paykull, 1790)
- Calathus (Neocalathus) metallicus metallicus Dejean, 1812
- Calathus (Neocalathus) micropterus (Duftschmid, 1812)
- Calathus (Neocalathus) melanocephalus melanocephalus (Linné, 1758) - pieszek czarnogłowy
- Calathus (Neocalathus) cinctus Motschulsky, 1850
- Calathus (Neocalathus) mollis mollis (Marsham, 1802)
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj został opisany w 1811 roku przez Franca Andreę Bonelliego, który ustanowił jego gatunkiem typowym gatunek Carabus cisteloides Panzer, 1793, zsynonimizowanym potem z Carabus fuscipes Goeze, 1777 - obecnym Calathus fuscipes[3]. Dawniej zaliczany do plemienia Agonini[1].
Wyróżniono 8 podrodzajów z tego rodzaju[3]:
- Calathus (Amphyginus) Haliday, 1841
- Calathus (Bedelinus) Ragusa, 1885
- Calathus (Calathus)
- Calathus (Iberocalathus) Toribio, 2006
- Calathus (Lauricalathus) Machado, 1992
- Calathus (Neocalathus) Ball et Negre, 1972
- Calathus (Tachalus) Ball & Negre, 1972
- Calathus (Trichocalathus) Bolivar y Pieltain, 1940
Ponadto następujące gatunki maja status incertae sedis i nie zostały przyporządkowane do podrodzajów[3]:
- Calathus algens Andrewes, 1934
- Calathus anatolicus Jedlicka, 1969
- Calathus annapurnae J. Schmidt, 1999
- Calathus carvalhoi Serrano & Borges, 1986
- Calathus colasianus Mateu, 1970
- Calathus complanatus Dejean, 1828
- Calathus fimbriatus Wollaston, 1858
- Calathus gansuensis Jedlicka, 1937
- Calathus gelascens Andrewes, 1934
- Calathus himalayae Bates, 1891
- Calathus holzschuhi Kirschenhofer, 1990
- Calathus montanellus Heinz, 2000
- Calathus montivagus Dejean, 1831
- Calathus pecoudi Colas, 1938
- Calathus prentus Jedlicka, 1937
- Calathus sterbai Jedlicka, 1937
- Calathus suffuscus Andrewes, 1934
- Calathus tombesii F. Battons, 1976
- Calathus vividus Fabricius, 1801
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987.
- ↑ Mieczysław Stachowiak: Przegląd systematyczny biegaczowatych Polski (Coleoptera, Carabidae) — wersja skrócona. 25 stycznia 2008. [dostęp 2014-01-03].
- ↑ a b c Calathus w Carabidae of the World. [dostęp 2014-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].